Museum Bussemakershuis

Vanaf de 17e eeuw trokken de Tödden als reizende kooplui door het land. Eerst brachten ze linnen, later ook garen en ijzerwaren langs de huizen en boerderijen. Deze marskramers zijn in feite de grondleggers van wat later textielhandelshuizen werden.
In museum Bussemakers (in het oosten van ons land) wordt de geschiedenis verteld van zo’n familie, die eerst als handelsreiziger begon en uitgroeide tot een belangrijk fabrikeur, die werkgelegenheid aan de hele omgeving gaf.

Dit zijn de leukste musea: klein en informatief! Het museum is gevestigd in het vroegere luxe woonhuis van de rijk geworden familie en dat geeft intimiteit aan de tentoonstelling. In één kamer werd het produktieproces van vlas tot linnen verteld. Er zijn meer musea waarin dit wordt gedaan en het is een aanrader om een keer tijd te nemen om dan ook alle bordjes te lezen en de filmpjes te bekijken. Want dat produktieproces is indrukwekkend en fascinerend.

Een paar dagen geleden schreef ik in een blogje dat vroeger veel boerderijen een weefgetouw op de deel hadden staan. Toen wist ik nog niet dat ik dit museum zou bezoeken en maar liefst zes van deze oude getouwen kon zien. Een vrijwilligster gaf bij drie getouwen uitleg over de werkwijze, en dat vergroot dan nog meer de bewondering voor de lange en moeizame arbeid die vroeger in slecht verlichtte ruimtes moest worden verricht. Het linnen wat op deze boerderijen werd geweven, werd opgekocht door de fabrikeur die er flinke winst mee maakte.

Na afloop konden we in de kleine museumwinkel wat kopen en natuurlijk kocht ik een handgeweven theedoek die op precies dìt weefgetouw is gemaakt. Hier zitten vele uren werk in en ik zie het als een mooi aandenken van ons bezoek aan dit museum. Even in andere tijden, en dan weer terug naar de onze, zoiets.