Na de zware storm

Wat zijn we kwetsbaar als er een storm woedt. En wat is de betrokkenheid groot als een heel land het natuurgeweld gezamenlijk ondergaat. “Stormpoolen” werd de nieuwe manier om thuis te komen. We keken met elkaar naar de erge en soms bizarre beelden van afwaaiende daken en omwaaiende vrachtwagens. Best apart dat er nu zoveel life gefilmd wordt, en dan na korte tijd al op internet te zien is. Dat maakte de betrokkenheid nòg groter, want je zìet gelijk wat er allemaal gebeurde.

Ik laat op m’n blog vaak foto’s zien van handwerk in de natuur, en vertel ook vaak dat de natuur voor veel ontwerpsters zo’n rijke inspiratiebron is. Zoals bij deze dubbelgeweven blaadjes in zwart en groen. Meestal gaat het dan om de mooie aspecten van de natuur. Lieflijke plaatjes van rustgevende landschappen en zo. Gister maakte ik foto’s van iets wat (helaas) ook bij ‘de natuur’ hoort, zoals deze omgevallen boom. Toen de windstoten afgenomen waren kon ik gaan kijken. Ik legde m’n muts in de holte, om daarmee de afmetingen van deze oude boom te benadrukken. De muts had ik net een paar dagen geleden afgemaakt en had ik voor het eerst op. Hij zou me geen bescherming hebben geboden als er iets op m’n hoofd was gewaaid. Tijdens zulke uren was het toch maar beter om binnen te blijven. Nu is het een dag later en wordt de balans opgemaakt. Wat was het heftig! En wat zijn we dan kwetsbaar.