In Maart naar Maarn

Blauw oefenlapje uit zeventiger jaren

Op de eerste zonnige zaterdag in maart reden wij naar Maarn. Vlakbij station en vlakbij snelweg werd daar de Algemene Jaarvergadering van de Nederlandse Kostuumvereniging gehouden. Daar ben ik (nog?) geen lid van en daarom kwam ik pas ’s middags aan. Dat deden meer mensen: ’s middags kon je voor 5 euro naar binnen om de Antiek Textiel Markt te bezoeken. En dat was een leuke belevenis. Iedereen die er van houdt om mooie dingen te vinden op het gebied van handwerk en wel eens rommelmarkten/vlooienmarkten/kofferbakmarkten/kringloopwinkels bezoekt, die weet hoe tijdrovend het kan zijn om iets moois te vinden. Maar hier waren honderden mooie en unieke vondsten bijeen in één gebouw! Verdeeld over diverse ruimten waren er een stuk of 30 tafels die standhouders konden huren. En daarop boden vele verzamelaars hun schatten te koop aan. De één vindt dat ze teveel heeft, de ander wil zich wat meer specialiseren en biedt spullen die niet meer in de collectie passen te koop aan. En altijd staat er een textiel-liefhebber achter de kraam, die bereid is van alles te vertellen over wat er op de tafels te koop ligt. Trouwens, ook vóór de kramen stonden talloze liefhebbers: dat merk je zo!

Ik keek m’n ogen uit naar al dat moois wat op de tafels lag! En ik genoot van diverse praatjes met deskundigen. Het fototoestel bleef in m’n tas zitten en pas op het laatste moment dacht ik er aan. O ja, ook nog een paar foto’s maken voor m’n blog. Ik wil niet ongevraagd mensen op de foto zetten, dus ik bied geen totaal-overzicht van deze textielmarkt. Wel twee foto’s van stands waar ik om toestemming vroeg om deze foto te maken. Het waren de stands van Elisabeth Koetsier en van Catharina. Deze foto’s geven een indruk van wat er daar allemaal te koop was. Maar ook een eenzijdige indruk, want er was gewoon nog véél meer, ook op gebied van kant en weven en fournituren, borduren en oud linnengoed.

Twee kramen op markt van kostuumvereniging

Midden in het land, vlakbij station en vlakbij snelweg dus. Als je liefhebber bent van mooi en oud textiel: goed om te weten dat je eens per jaar terecht kunt op een heel interessante Textiel-markt. Je kunt dan ook nog een paar lezingen bijwonen. Ik zou denken dat het met zoveel handwerkliefhebbers het hier nog wel wat drukker zou kunnen zijn.

Ik wil ook graag nog een persoonlijke noot verwerken in dit blogje. Bij binnenkomst ontmoette ik m’n schoonzus, die ook naar deze markt was gekomen. Ik kreeg van haar een oud merklapje, wat zij maakte in 1970 op de lagere school. Tijdsbeeld; want zò werden in die jaren in de handwerklessen de verschillende steken aangeleerd! “Iets voor jou?” vroeg ze.  “Ja, graag!” En het onderstreept nog eens de hoofdlijn van dit blogje: Oud textiel geeft altijd een tijdsbeeld weer!
De opdracht voor het handwerkje van m’n schoonzus was destijds: borduur je eigen huis en verwerk verschillende steken. In zòveel verschillende Nederlandse huizen is er altijd in de geschiedenis gehandwerkt, geborduurd, kleding genaaid, versierd. En het is elke keer weer leuk als we uit onze huizen komen en elkaar ontmoeten op landelijke dagen en elkaars collecties bewonderen.

4 gedachten over “In Maart naar Maarn”

  1. Ach wat enig, in borduursel! Op de lagere school heb ik ook eens mijn huis uitgebeeld als opdracht.
    In opgeplakte tarwekorrels! En gierst, stengels en andere aartjes. Heel apart, en hij leek ook nog. Ik was nog geen 10 jaar oud… amazing :-O
    Dat zie ik hierboven er ook in terug, erg leuk!

    Zo’n jaarlijkse koop-verkoop dag van de textielvereniging is ook erg leuk! Een zaal vol oude textiel-ambachten!

    1. Ja, die antiek textiel markt is zeker de moeite waard voor handwerkliefhebbers. Ook voor mensen die nu op veel modernere manieren met handwerk bezig zijn. Dan is het juist ook interessant om te zien wat er vroeger allemaal werd gemaakt, en je kunt het nog kopen ook.
      Heb je je graan-huis bewaard van vroeger? Maar indien niet: wel leuk dat je er zulke goede herinneringen aan hebt, en dat die werden opgeroepen door dat werkje van m’n schoonzus. Ik denk dat zij inderdaad ook 10 was toen ze dat maakte.

      1. Mijn graan-huis heb ik inderdaad bewaard. Het ligt opgeborgen, maar het zou eigenlijk in een soort van vitrine ofzo moeten staan. Op zich is het wel kwetsbaar met afvallende graantjes enzo. Een paar jaar geleden heb ik er wel foto’s van gemaakt, dan heb ik iig die nog.

        Dus leraren en leraressen: zoek een leuke manier waarin kinderen hun huis kunnen vormgeven, dat is leuk voor later 🙂

        1. Fijn dat je het nog hebt, en goed idee van die foto! Raad ik iedereen aan: foto’s maken van de handwerkjes die je dierbaar zijn.

Laat een antwoord achter aan Laura Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.