We kregen een brief van het stadsbestuur: informatie over een groot terrein waar een 600 asielzoekers moeten gaan wonen. Zo, da’s veel! Ik zat achter de computer en ineens zag ik dat de zon ging schijnen. Zo mooi! Ik trok m’n jas aan en pakte de fiets. Even een kijkje nemen. Dus dit is het plekje waar verre andere mensen nu van dromen, alleen weten ze nog niet dat het er zo uitziet. Het zal er ook wel niet meer zo uitzien als ze hier komen. Met die ruige rijp op de bomen. Ik fietste weer verder want ik had nog wat post in m’n tas. Dit keer niet naar het postkantoor maar op zoek naar een wijkbrievenbus. Daar werd ik weggeblazen door een zwaan. Die vond zeker dat ik te dichtbij kwam. Ja hallo, dit is toch gewoon een brievenbus? Sorry zwaan, nog even. Maar ik voelde me toch niet echt prettig met zo’n pissige zwaan die mij al blazend benaderde. Dus dacht ik nog even aan die asielzoekers, die er nu nog niet zijn. Die moeten we dus ook niet wegblazen, want dat voelt niet fijn.
Het is toch wat. This is the world we live in!
Mooie wereld, als de bomen berijpt zijn. Maar voor velen ook een enge wereld.
Bewaren
Bewaren
2 gedachten over “Nederlandse zwaan”
Aan de kleuren te zien is deze zwaan nog niet volwassen. Een puber-zwaan dus.
Tja en pubers……. 😉
oh, ik dacht dat hij wat vuil was. Had ik dus een puberzwaan die op me afkwam! Grappig!
Nou, hij nam z’n taak wel serieus op.