Elk jaar heeft z’n hoogtepunten en dieptepunten, dingen om blij over te zijn en dingen om van te balen en zelfs ronduit moeilijk zijn.
In een terugblik horen beide aspecten, en ieder doet dat voor z’n eigen leven en het journaal doet het voor iedereen.
Handwerk is ook een metafoor voor deze levens-worsteling. We verlangen naar iets moois, iets wat we zelf gemaakt hebben, iets waar we met plezier aan gewerkt hebben, iets om met trots tegenaan te kijken. Plaatjes op internet en in boeken spiegelen ons voor hoe makkelijk het is. Je hoeft ‘alleen maar’ even die wol te kopen en het patroon te volgen. Maar de werkelijkheid is weerbarstig. Draden raken in de war en patronen kloppen niet en kleuren zijn niet bij te krijgen en de ogen gaan achteruit en het gáát soms gewoon niet. Een worsteling om het project tòch tot een goed einde te brengen.
Dus ik wou alleen maar zeggen: dat hebben we allemaal!
En de mooie plaatjes die ik ook dit voorbije jaar weer op mijn blog liet zien: daar zit vaak ook wel een worsteling achter hoor! En na soms wat struggle gaf het me dan voldoening als ik dan toch het eindresultaat kon laten zien in een blogfoto. Voor vandaag, aan het eind van het jaar, een foto van een handwerk wat juist nog nìet af is. Ik bleef van de zomer steken in de ‘worsteling’ om het goed te krijgen. Ik volgde een Amager-patroon uit één van mijn eigen boeken, maar vond het middenstuk eigenlijk bij nader inzien minder mooi. De patroontjes zijn heel klein op elkaar gepriegeld en dat wilde ik anders. Maar dat is niet zo simpel, om het dan evenwichtig te krijgen. Dus bleef ik steken. En nu laat ik jullie ook eens iets zien wat nou juist nìet is afgekomen!
Volgend jaar verder!