Het thema ‘grenzen’ staat politiek en economisch gezien nogal eens in de aandacht, maar voor handwerkliefhebbers zijn er geen grenzen. En je hoeft niet eens op reis te gaan om te weten hoe in andere landen mooi handwerk werd gemaakt, want dat deed de redaktie van dit mooie tijdschrift al. Vanaf 1978 werden er heel mooie nummers gemaakt met reportages over authentiek etnisch handwerk. Bijzonder vond ik in nr. 144 een reportage over vlechtwerk van de Papua’s. In hetzelfde nummer ook aandacht voor design breiwerk uit Finland. In nr. 143 was er aandacht voor borduursels uit Thailand en in nr. 142 voor het mooie borduurwerk uit Laos. Ook schatten uit China werden besproken, en het tapijt van Bayeux. In 1994 was er aandacht voor de Permin-borduurpatronen uit Denemarken en kleurig Hongaars borduurwerk, en in 1988 voor het weefwerk uit de Andes.
Er was ook aandacht voor binnenlands handwerk en onze eigen mooie tradities, en die mix is er nog steeds en maakt dit tijdschrift zo boeiend. De oude nummers zijn mijns inziens nog niet verouderd en nog steeds mooi om door te bladeren of de patronen te gebruiken.