Met m’n fietstassen vol reed ik het erf af van de boerderij waar ik wekelijks onze groente haal. Maar toen zag ik dat wondermooie november-namiddaglicht en stond ik gelijk weer stil. Want dat moment waarop de lage zon op de bomen schijnt, duurt maar kort en daar wil ik even naar kijken.
Ik trok m’n handschoenen uit voor een blogfoto (ook handschoenen worden tegenwoordig weer zelf gebreid!) en daarna toch weer verder fietsen om te kijken of ik nog wat dichter bij die bomenrij langs het kanaal kan komen. Ze zijn daar bezig om de naastgelegen watergang de Grift meer ruimte te geven, en zo is het landschap ook altijd in beweging.