Daar zit ze dan: een vrouw in het halfdonker. Ze is hard aan het werk om voor haar gezin te spinnen zodat ze later van de wol iets warms van kan breien. In onze tijd is tapisserie weer volop hip: we vinden het gezellig vintage. En ook spinnen en breien vinden we weer leuk: we kunnen er onze hobby van maken. Maar er is een tijd geweest dat het bittere noodzaak was dat vrouwen al dat werk deden om hun kinderen warm te houden. Vrouwen zijn sterk! Vrouwen hebben zich altijd ingezet! En vrouwen hebben lief. Ze zorgen voor hun kinderen, ze lijden mee bij verdriet, ze werken hard om bij te dragen. Ze maken thuizen, ze troosten, ze steunen, ze werken.
Vrouwen staan vandaag centraal. Het is Internationale Vrouwendag en er worden allerlei activiteiten en manifistaties gehouden. Veelal hebben die een wat feministische invulling of achtergrond en daar doe ik liever niet aan mee. Deze foto is voor mij een andere manier om vandaag de kracht van de vrouw te benadrukken. Daarom noem ik dit stukje vandaag Ode aan de Vrouw.
Die naam is ook de titel van een you-tube-filmpje. Ik kreeg het een tijdje geleden toegestuurd, en stuurde het weer door naar mijn dochter. “Van vrouw tot vrouw” schreef ik als aanhef bij m’n mail aan haar. Ze was onder de indruk, en dat zal iedereen zijn die dit ziet. Het filmpje is een eerbetoon aan alle vrouwen van elke leeftijd, van alle nationaliteiten. En vooral aan die, die ondanks allerlei moeilijkheden volhouden om lief te hebben, te dromen van en te vechten voor verbetering van vaak schrijnende situaties. Vrouwen geven niet op. Ze geven zich helemaal. Haar liefde is sterk en groot. De link voor dit filmpje is vandaag een klein kadootje aan jullie – voor wie bemoediging nodig heeft. Want het eindigt met: “Weet wat je waard bent!” En het is een kleine bijdrage aan de aandacht die vandaag aan de vrouw wordt gegeven.
