On the third day of Christmas: groen!

Een bekend Engels kerstliedje uit misschien wel de 16e eeuw bezingt de twaalf dagen vanaf kerstfeest. In het liedje krijgt iemand op de eerste dag een patrijs in een perenboom van haar geliefde, op de tweede dag twee tortelduiven en op de derde dag drie franse hennen. En op de volgende dagen wordt de lijst nog wat langer. Ik vind het een vreemd liedje maar ook illustratief voor het feit dat kerst met ongelooflijk veel variaties wordt gevierd. In dit blogje geef ik een impressie van hoe wij deze dagen vierden en het is echt alleen maar een aan-elkaar-praten van wat foto’s die ik eerder maakte en nog even wil laten zien.

Op eerste kerstdag zagen wij in Amsterdam de narcissen bloeien! Vanuit een rijdende auto wilde ik dat vastleggen wat natuurlijk geen mooie foto oplevert maar ik wil dit uitzonderlijke fenomeen toch graag even laten zien. Narcissen met kerst! Het was een heel veldje vol op de toegangsweg naar de A1 en ik was er helemaal enthousiast over. Na die foto zat ik nog met m’n fototoestel op schoot en toen lukte het me ook eens om de kerk in Naarden te fotograferen vanuit de auto. Er is een stukje snelweg waarop je  deze monumentale kerk altijd zo mooi kunt zien liggen. Deze kerk is beroemd geworden in Nederland omdat ieder jaar daar de Mattheus-passion wordt opgevoerd die de helft van de regering altijd bijwoont. Maar nu is het geen pasen (ondanks die narcissen) maar kerst en wij spoedden ons naar huis om een kerstdiner voor te bereiden voor familie. Het verslag van ons bezoek aan Amsterdam komt later.

En op de tweede kerstdag  hadden we dan gister en huis vol visite en dat was fijn. Het is even flink doorwerken om alles voor elkaar te krijgen maar als iedereen dan voorzien is van eten en drinken dan zijn er altijd een paar gezellige uurtjes waarop we socializen en heen-en-weer lopen en ons vermaken. M’n nicht keek naar buiten en zag daar een kerstboom op de grond liggen, met het netje er nog omheen. En met enige verbazing vroeg ze waarom die kerstboom daar nog lag. Daar moest ik dus snel een antwoord op verzinnen. Het antwoord dat ik hem gebruikte om twee oude Ariadnes op te fotograferen was denk ik niet goed genoeg, dus er moest iets anders worden bedacht. Uiteindelijk besloten we die kerstboom gewoon binnen te halen en er lichtjes in te doen. Dat was een leuk moment en nu heb ik op de valreep ook een kerstboom in de kamer. Met meer dan genoeg inspiratie om hem te versieren; het was er alleen nog niet van gekomen.

Na het eten nog een tijdje bij elkaar zitten in de kamer: reuze gezellig. Een zus en een nicht haalden de breipennen tevoorschijn en zaten naast elkaar op de bank elkaars werk te bewonderen en wat te kletsen over wol en patronen. Het deed me denken aan deze foto die ik maakte in Garderen, toen ik een paar weken geleden daar een kerstmarkt bezocht. Dat was in een beeldentuin en daar hebben ze heel veel Ot-en-Sien beeldjes. Maar het verschil met vroeger is dat het breien toen een plicht was en nu een ontspanning.

Bij het dat woord ‘ontspanning’ heb ik  nog een andere foto die ik nu probeer aan elkaar te praten. Het is eigenlijk niet echt mijn stijl om in één blogje meerdere onderwerpen aan elkaar te breien of te haken  maar ik zie op andere blogs vaak dat mensen dat zo doen en ik wou het ook eens proberen. Maar ik merk dat ik nu zo’n ratel-verhaal krijg en ik weet niet of ik me daar nu wel zo bij thuis voel. Maar misschien vinden jullie het gezellig om op deze derde kerstdag wat ratel-verhalen te lezen dus doe ik het ook eens zo. Op deze zilvergrijze foto is trouwens wèl wat spanning te zien, van het strakgetrokken haakwerkje waaraan een paar klokjes zijn gehangen. Ik zag dat het haken en breien met glanzend zilver- en gouddraad nu ook weer populair is en je kunt er leuke effecten mee bereiken.

Ik begon dit ratel-blogje met het de (vreemde) kadootjes die iemand van haar geliefde kreeg gedurende twaalf kerstdagen. It is the season to be jolly. Ik vind het heerlijk om naar de kerk te gaan met kerst en met duizenden anderen te zingen over de komst van het Licht in de wereld. En het is ook heerlijk om elkaar kadootjes en aandacht te geven, mooie kaarten te maken en te versturen, kerstbomen te versieren en met familie op de bank te zitten breien. En lekker te eten en er weer op uit te trekken. Dat laatste ga ik zodadelijk weer doen als ik m’n ongewone blog heb beëindigd. Ik heb er van geleerd dat ik me voortaan weer bij één onderwerp per blogje hou, daar voel ik me prettiger bij. Ik wens jullie vandaag – de derde kerstdag – een fijne dag toe en hoop dat jullie ook genieten van het uitzonderlijk zachte weer, de tijd om te ontspannen en fijne dingen te doen, en stil te staan bij de boodschap van de (voorbije) kerst. Tenslotte nog een foto van de retro-kerstloper waar wij gister tegenaan keken omdat ik hem op tafel had gelegd. Ook zo lekker groen!