Ook eerbied voor oud textiel in oude gebouwen

Veel was er te zien tijdens op Open Monumentendag, gebouwen waar je anders nooit komt, waren nu opengesteld. Ik was in Deventer, en bezocht mooie plekken. In een bijna-laatste blogje nog wat foto’s. Hier op de Brink, waar achter de zeer mooie gevel van het Penninckshuis een Doopsgezinde kerk schuilgaat. Hier heeft Albert Schweitzer nog op het orgel gespeeld. Zijn standbeeld draagt nog altijd uit: “Eerbied voor het leven”, waar hij mee bekend is geworden.

Eerbied voor gebouwen is er ook volop, vooral wanneer die gebouwen zo’n rijke historie hebben. En er is altijd wel iets wat opnieuw gerestaureerd kan worden, zoals het Drie-haringenhuis achter de Waag. Dat moet dan een kapitaalkrachtige organisatie doen, want de vorige eigenaar lukte het niet meer.

Er zijn ook gebouwen die veel emoties opwekken bij bezoekers. De monumentale joodse Synagoge is vijftien jaar verwaarloosd geweest; de gemeente wilde of kon er geen geld in steken. Nu krijgt het uiteindelijk toch een commerciële bestemming. Je voelt de triestigheid, als je daar staat.

En er is op zo’n dag ook ‘eerbied voor textiel’ te vinden, in sommige gebouwen. Na de tentoonstelling over Eleonora werd ik uitgenodigd om via de eenmalig opengestelde oude kloostertuin nog een zijgebouw van de Broederenkerk te bezoeken. Hier waren oude kazuifels tentoongesteld. Sommige gaan gerestaureerd worden.

Een textieldeskundige wees me op wat mooie details, en dat doet goed, dat je op zo’n dag die liefde voor textiel bij elkaar herkent.

In dezelfde kerk werd ook wat oud liturgisch handwerk te koop aangeboden. Van sommige priesterkleding waren mobielhoesjes of tassen gemaakt: ook de kerk doet aan recycling. Deze stroken lagen te koop voor liefhebbers van mooi borduurwerk. Die neem ik wel mee, zei ik, voor m’n shop. En eigenlijk ook om er gewoon een blogje mee te kunnen maken. Oude gebouwen: sommige kunnen gerestaureerd worden en nieuwe bestemmingen krijgen, hoewel het veel mensen pijn doet dat de oorspronkelijke bestemming niet behouden kan blijven. Oud textiel: eigenlijk hetzelfde. Maar het is zoals het is. En via foto’s (op blogjes en in boeken) kun je nog eens laten zien hoe het was toen het (vroeger) was.