Op blote voeten in de sneeuw

Het sneeuw-regende hier gisteren de hele dag, dus kon ik er niet op uit trekken om nog wat quilts aan besneeuwde bomen te hangen. Pas om half zes ’s avonds hield het op en ging ik even naar buiten. Dan is het licht zo mooi: de blauwe Stunde! Nu probeerde ik vanmorgen om acht uur ook nog iets van dat blauwe licht te vangen. Op een foto is teveel blauw niet mooi, maar in het echt wel. Soms ga ik speciaal op een stoel een tijdje voor het raam zitten om naar buiten te kijken in de blauwe Stunde.

Sinds de vorige keer dat er een laagje sneeuw op het grasveldje lag heb ik iets nieuws bedacht: even naar buiten op blote voeten! Dat is zo heerlijk! Echt waar, je hoeft maar een paar minuten met blote voeten in de sneeuw te staan en daarna voel je je nog een uur lang toppie!
Dit weekend was ik bezig met pauwen borduren en die kleedjes legde ik er even bij om te illustreren hoeveel soorten wit er wel niet zijn. Er zijn er vast nog meer, maar ik laat het hier bij. Ik ga de sneeuw van de auto krabben en er een eindje mee rijden. Fijne dag!