Oud en nieuw: Bijzondere dagen

De laatste dag van het oude jaar en de eerste dag van het nieuwe jaar mocht ik vieren en beleven samen met mijn familie. Het waren bijzondere dagen!
Juist nu was de Amaryllis tot bloei gekomen. We zaten urenlang in de kamer en keken steeds tegen die bloeiende bloemen aan.
Van een bloglezeres kreeg ik een felicitatie met een bloemengroet, en als je op deze link drukt, dan is die bloemengroet nu ook voor jou!
Een mooi begin van een bloemvol jaar toegewenst!

Ik kreeg nog veel meer mooie felicitaties voor mijn 60e verjaardag. Van bloglezeressen en van lieve mensen. Er waren verrassend veel mensen die onder woorden brachten dat ik met mijn blogjes een snaar bij hen raak. Dat ze m’n blogjes waardeerden. Ze vroegen me om er vooral mee door te gaan. Dat vond ik bijzonder!
Natuurlijk is de gedachte wel eens bij me opgekomen om ermee te stoppen. Zestig is best een mooie stop-leeftijd. Maar ik voel me zelf ook happy met de blog-vorm (die bij me past) en ik ga zéker wel nog een tijdje door!

We zaten dus urenlang in onze kamer en haalden alles tevoorschijn waar we zin in hadden. We speelden spelletjes en dronken speciaalbiertjes. En we keken naar het vuurwerk en bleven praten tot in de kleine uurtjes.

We haalden herinneringen op aan het voorbij decennium en bekeken fotoboeken. We praatten over bullet-journals en bucket-listen en nieuwe agenda’s.En maakten plannen voor het nieuwe jaar.

We lazen kranten en doken terug in het oude jaar. Vlak voordat we gister onze nieuwjaarswandeling gingen maken, kwam het nieuws binnen dat er honderden miljoenen dieren zijn doodgegaan door de branden in Australië. Dat is dan wel weer het andere eind van de wereld, maar het voelt dichtbij. Wat een enge wereld is dit! En toch zet je het dan weer van je af en gaat wandelen. En zoutjes eten en biertjes drinken. En nu weer een blogje maken. Op mijn blog geef ik bewust meestal geen aandacht aan het nieuws. Het moet een handwerkblog blijven. Maar op tweede dag van een nieuwe decennium kan ik dan wel eens benoemen dat het me wèl raakt!
Wereldnieuws tegen de achtergrond van kleine kleurtjes. De wereld is niet altijd mooi.

Een paar weken geleden besloot ik om in verband met mijn zestigste verjaardag een tijdje alleen maar foto’s van mijn eigen handwerken te laten zien. Ik heb besloten daar nog even mee door te gaan. Ik heb ook wel àndere handwerken hoor! Die blijven dan nog maar even liggen.

Vroeger thuis hadden we koningsblauwe fluwelen gordijnen. Daar maakte ik koningsblauwe fluwelen kussens van. Die liggen deze winter bij mij op de bank. Zomers gaan ze weer naar boven, want dan is de lucht al koningsblauw genoeg, en dan ligt er weer wat anders op de bank. Deze dagen lagen die kussens ook regelmatig op de grond. We hingen op de bank. We praatten. We aten hartige en zoete taarten.We dronken koffie en thee en bier en alcohol-vrije champagne want dat is hip. Het gaat niet om het hippe alleen, maar ook om het meegaan met de tijd. Ik ben in een paar dagen een héél eind opgeschoten in de tijd want het voelt ècht als een enorme mijlpaal. Zestig geworden! Ik ben dankbaar dat ik dat met mijn man en kinderen heb mogen vieren.

En met jullie, want ik heb ook enorm genoten van de vele digitale en sommige papieren reacties die ik heb ontvangen.
Dus nog een keer mijn twee grotere hokjes-kussentjes en twee kleintjes (die gebruik ik als speldenkussentjes). Tegen de achtergrond van mijn koningsblauwe fluwelen kussens. Ze liggen nu weer netjes op de bank en ik wens mijn lezeressen van harte ook een koningsblauw nieuw jaar toe.