Oud wasgoed aan de lijn

Er waren deze zomer weer markten in dorpen waar ook wat van het vroegere leven was te zien. Ik bezocht een Veluwse markt in Beekbergen en maakte een foto van het wasgoed wat daar aan een lijntje was gespannen. Een mevrouw in streekdracht liet aan het publiek zien hoe er vroeger met wastobbes en een wringer werd gewerkt. “Die wringers zijn nu nergens meer te krijgen, hoorde ik haar tegen een andere bezoeker zeggen, die zijn nu nogal geliefd. “Zou er ook nog belangstelling voor een oude gebeide onderbroek zijn?” vroeg ik haar, en het antwoord was dat ik hem wel bij haar mocht brengen, want dan kon zij hem volgend jaar wel weer aan een lijntje hangen.

De eerlijkheid gebiedt dat ik die gebreide broek thuis al bij de stapel voor een specifieke kringloopwinkel had gelegd. Maar die kringloopwinkel is al maandenlang dicht, en nog geen zicht wanneer hij weer open gaat. De dozen moeten dan nu maar ergens anders naar toe, maar eerst viste ik die onderbroek er maar weer uit. Die kan toch niet ‘zomaar’ naar een gewone kringloop.

Maandag vandaag, vroeger was dat Wasdag! De hele dag was men er druk mee, en het was zwaar werk. De onderste foto is gemaakt in Openluchtmuseum de Locht. Zo werd er elke dag en elke week veel zorg besteed aan de was en aan de kleding. Ook aan die oude gebreide onderbroek die even in een kringloop-doos heeft gelegen. Ik kan het toch niet goed hebben dat die misschien door een ‘sorteerder’ wordt afgedankt, dus hij krijgt tòch een plaatsje in m’n shop.

En wij kunnen wee dankbaar zijn, na het zien van deze foto’s, dat we het zo goed hebben. Ik zit hier gewoon m’n blogje te schrijven, terwijl m’n machine het zware werk doet.