Oude patronen

Mijn lief kwam met het voorstel om het gras niet meer te maaien. Gewoon laten groeien en kijken wat er gebeurt. Na de krokusjes (die zichzelf hadden uitgezaaid) kwamen de pinksterbloemen Bij de komst van de paardebloemen had ik wat twijfels en heb ik er stiekem tòch uitgetrokken. En nu staat de eerste morgenster in bloei. Zomaar mìdden op het grasveld, mooi om naar te kijken. Nadeel van deze aanpak is dat we er ook niet meer over willen lopen, maar dat is niet erg, we kunnen ook  via het paadje. En voordeel is dat het gewoon leuk is. Het gras staat nu bijna een halve meter hoog want het groeide natuurlijk goed met al die regen. Het is nu bezig in de aar te schieten en waarschijnlijk gaan we het dan eind mei voor het eerst maaien. En dan weer opnieuw laten groeien.

Eigenlijk dus een beetje terugvallen op oude gewoontes. Net zoals we ook graag terugvallen op oude patronen. Eens kijken op deze maandagmorgen: zal ik al eens beginnen aan een grote doos met oude patronen? Dat heb ik al een hele tijd voor me uitgeschoven. En ook nu weer schuif ik het voor me uit. Alleen even laten zien, hoe mooi die honderd jaar oude patronen zijn.

Oude gewoontes en oude patronen: best mooi en best leuk om mee te experimenteren!