Om het nachtgoed in op te bergen waren vroeger pyamazakken in gebruik. Dat waren ideale kadootjes om te maken en jaren daarna geliefde gebruiksvoorwerpen met mooie herinneringen. Of je maakte ze voor jezelf en maakte ze zo mooi mogelijk. Er waren vele mogelijkheden en voorbeelden om uit te kiezen: een zak haken, borduren of ook breien! Dat laatste was ik nog niet eerder tegengekomen en het is ook wel voor te stellen dat de tijd en zin en het schaarse materiaal om te breien eerder werd gebruikt om sokken te breien dan om iets te maken wat eigenlijk ook wel geborduurd had kunnen worden. Maar toch werd er dus ook wel eens gekozen voor zo’n gebreide pyamazak. En daar kwamen die mooie motieven dan ook heel goed op uit.
Zo’n zak kan honderd jaar later natuurlijk heel goed opnieuw als kadootje dienen. De keus is dit keer uit deze zeven. Lijkt me best geinig om elke ochtend te beseffen dat het weer een goede morgen is, en elke avond herinnerd te worden aan de mogelijkheid om zacht te slapen. En voor kinderen was er de oproep: De laatste pret, en nu naar bed! Of het rijmpje van Duimelot: Naar bed, naar bed!