Over blogjes met foto-combinaties

Zo’n blogje van een paar dagen geleden, met foto en handwerkje van prieeltje: toevalstreffer!
Door m’n open dagen heb ik hier heel veel handwerk liggen. Ook dat oude patchworkje wat eigenlijk niet zo heel mooi is, maar wel leuk om te laten zien.
Op weg naar een wolwinkel in provincie Utrecht kwam ik langs dat bekende prieel wat je daar kunt zien liggen vanaf de weg. Vroeger fietste ik daar elke dag langs, want ik heb daar in de buurt gewerkt.
Dus dan kom ik thuis met een foto van dat prieeltje, en zie dat patchwork-borduurwerkje hier nog liggen, en dan combineer ik dat in een blogje.

Of zo’n blogje , eveneens recent, met de eerste bloeiende krokusjes gecombineerd met geborduurde krokus: ook toeval.
Dat mooie langgerekte bloemen-borduurwerk lag hier net, en de eerste bloempjes gingen open. Dan wil ik dat bij elkaar passen!

Maar zo gaat het natuurlijk lang niet altijd! En ik kan dus ook lang niet altijd foto’s combineren. Maar ik wil wèl al die handwerkjes laten zien. Het zijn er inmiddels meer dan in een dagelijks blogje passen. In de beginjaren van mijn blog kon dat nog wel. Ik kwam elke dag wel iets tegen en combineerde dat met anekdotes en gedachten uit mijn eigen leven. Maar die aanpak werkt niet altijd meer, hoewel ik van mijn bezoekers (en blogjes-lezers) de terugkoppeling kreeg dat ze dàt de leukste blogjes vinden.

Ik kreeg nog een andere terugkoppeling, van iemand die mij al langer volgt. Zij zei: maak een canon van het Nederlandse handwerk!
Nou, dat is me uit het hart gegrepen! Zoiets wil ik al heel lang, maar dat moet je groots aanpakken. En dat zou ook een project zijn voor meerdere mensen. Dat kan ik niet alleen.

Maar een tussenvorm kan natuurlijk ook, en eigenlijk doe ik dat ook al heel lang. Dan laat ik gewoon een handwerk zien, zònder het te combineren met gezellige andere spulletjes, en zònder accent-foto’s van de natuur of van iets anders. En dan vertel ik er alleen bij dat het uit de twintiger of zestiger of tachtiger jaren komt van de vorige eeuw.
Zoiets doe ik eigenlijk al, maar alles is altijd kriskras door elkaar.
Natuurlijk heb ik wel eens nagedacht hoe het ook anders kan. Door bijvoorbeeld de onderwerpen meer te groeperen. Zoals ik een paar weken geleden deed, met elke dag een antieke merklap of stoplap. Maar dan denk ik na een week: maar dat is voor de mensen die daar niet in zijn geïnteresseerd ook weer saai. Dus dan doe ik gauw weer wat anders.

De conclusie is eigenlijk: Handwerk is zò divers! En er zijn zòveel mooie handwerken gemaakt! En mijn voorraad is nog zò groot! Daarom blijft het gewoon door elkaar lopen.
En weet je wat? Ik ga gewoon door met hoe ik het gewend ben!
Alleen misschien de komende tijd nog wat meer handwerken die gewoon leuk zijn om te laten zien. Omdat ze een tijdsbeeld geven. En omdat ik merk dat de meeste lezers dit het leukste vinden. Dan krijg ik reacties als: “Zoiets heeft mijn moeder vroeger ook gemaakt”, en “Dat herken ik want dat hadden wij thuis ook.” Al dat handwerk bij elkaar: super! En al die blogjes door elkaar: het is zoals het is en het gaat zoals het gaat.

Over de foto’s bij dìt blogje: gemaakt tijdens een recente winterwandeling op de Veluwe. Eerst een foto van een grafheuvel midden in het bos. Daarna een bekend borduurwerk wat oudere borduursters vast herkennen omdat het vroeger op de cover van een Ariadne-extra stond. Die kreuk hoort erbij, want ik heb het nèt uit mijn voorraad-doos gehaald die ook morgen nog een keer doorgenomen gaat worden. En de laatste foto: het gouden zonlicht in februari. Met net zo’n mooie gloed als in het borduurwerk is verwerkt. Toch nog weer een foto-combinatie!