Over het Quiltersgilde

Ah leuk: de nieuwe Quiltsnieuws werd bezorgd. De overeenkomst met mijn eigen gepatchte tulp is frappant dus die heb ik er even naast gelegd. Ik schreef al eens dat het tijdschrift van het Quiltersgilde zich onderscheidt door hun mooie voorkanten. Prachtige foto’s prijken altijd op de cover en ook op de achterkant van het blad. Mooi gedaan! In mijn shop bied ik een aantal oude nummers te koop aan (daar zijn die mooie voorkanten ook te zien) en ik schrijf er nog eens bij: ik geef graag korting bij een bestelling van meerdere tijdschriften tegelijk.

Er zijn allerlei verenigingen op handwerkgebied waar je lid van kunt worden en het is mooi dat gelijk-geïnteresseerden elkaar daar kunnen ontmoeten en dat de vereniging elk jaar tentoonstellingen en/of ontmoetingsdagen organiseert. Maar bij mijn weten noemt géén van deze verenigingen zichzelf ook een ‘Gilde’. De quiltclub wèl, en dat vind ik ook zo leuk van hen. Het geeft gewoon een goed gevoel om lid te zijn van een ‘Gilde’. Het roept bij mij associaties op van mensen die een echt ‘Ambacht’ uitoefenen. Precies zoals ik vroeger op de lagere school leerde dat er in de middeleeuwen ‘gilden’ ontstonden. In de naam van het Quiltersgilde klinkt ook door dat de leden ‘ambachtelijk’ en ‘authentiek’ bezig zijn en dat vind ik leuk. Ik las eens een ingezonden brief van een Nederlandse vrouw in Australië die daar nog steeds het tijdschrift ontvangt en daar blij mee is. “Hier bestaat zoiets niet”, schreef ze. Reden te meer om blij te zijn met onze actieve verenigingen in Nederland.

En deze verhandeling werd ontlokt door die Nederlandse tulp op de cover. Nòg iets waar we blij mee / trots op zijn, maar dat behoeft verder geen toelichting. Alleen maar genieten nu ze er weer zijn!