Overwegingen bij borduren in rood

Borduren in rood is een verslavende bezigheid. Telkens zie je weer een nieuw patroon of een boekje met voorbeelden die je aanspreken. Vorige week borduurde ik in twee dagen een oud folklore motief en toen dat klaar was had ik gelijk zin in weer wat nieuws. Maar daarvoor wilde ik eerst mijn kleurtjes rood eens uitzoeken. Vanmorgen deel ik wat overwegingen met jullie.

Deze overwegingen zijn een vervolg op een ander blogje van vorige week, waarin ik schreef dat een patroon bij de stof moet passen. Er zijn veel verschillende soorten handwerk-ondergrond. Aftelbaar en niet-aftelbaar. Katoen of linnen. Beige of helder wit en alles daar tussenin.
Op de voorkant van het tijdschrift Handwerk zonder Grenzen 2000-5 staat een afbeelding van een brooddoek uit West-Friesland en ik heb al heel lang zin om dat motief eens na te borduren. In het artikel wordt ‘hagelwit linnen’ aanbevolen, en dat heb ik nu vast klaarliggen.

Eerst begon ik aan een ABC in Rosenbeet wat ik in een Duits boekje vond. Dit komt mooi uit op wat grover geweven wollen ondergrond.
Het folklore-motief van vorige week (hier rechts op de foto) vond ik juist mooi uitkomen op grof geweven linnen.

Tot zover de gedachten over de ondergrond die ik kies bij een bepaald patroon. Nu nog wat opmerkingen over het borduurgaren. Ik borduur meestal met van alles wat er toevallig voorhanden is en hoef niet vaak wat te kopen. Wel zorg ik dat kleurnummers overeenkomen. Uit m’n voorraad zocht ik nu al m’n strengetjes rood bij elkaar, wat fijn is om te doen op een lichte dag. Van sommige kleuren heb ik twee of drie of meer strengetjes. Ik ga niet iets kleins borduren met een kleur waar ik veel strengen van heb. Die strengetjes bewaar ik dan liever voor als ik later nog iets groots wil borduren.

Voor het het rozenborduurwerkje maakte ik een inschatting dat ik waarschijnlijk iets meer dan twee strengetjes nodig zou hebben. Ik had twee strengen die nog onaangebroken waren, en een restje met hetzelfde kleurnummer wat op een kaartje zat. Bij daglicht leek me de kleur hetzelfde, maar voor de zekerheid besloot ik het garen op het kaartje te bewaren voor het middenstuk. Dus eerst maak ik de rand af met de strengetjes die precies hetzelfde zijn. Als straks het middenstuk ietsiepietsie anders is, dan maakt dat niet uit.

Het is natuurlijk allemaal prietprut, dit hele verhaal over kleuren. Het ‘steekt allemaal niet zo nauw’, in ieder geval niet bij deze borduurwerkjes. Maar deze werkjes waren wel een goede illustratie om die overwegingen eens door te geven.
Eindconclusie van werkwijze als je meerdere dingen wil maken: Geschikte ondergrond uitzoeken, kleurtjes bij elkaar leggen, bepalen of je genoeg hebt voor een gekozen patroon, en als je twijfelt of het genoeg is, dan een slimme verdeling maken.