Paarsbest

Op je ‘paasbest’ betekent dat je er zo mooi mogelijk uitziet. De uitdrukking is ontstaan in de katholieke kerk waar het bijwonen van de paasmis een hoogtepunt in het jaar was. Tijdens die bijeenkomst werd je van binnen nieuw, door de vergeving van zonden, en ook van buiten zag je zo mooi mogelijk uit. Heel lang is het ook bij veel andere gezinnen gebruikelijk geweest om met pasen nieuwe kleren te dragen en als kind moet je die natuurlijk krijgen want je gaat er nog niet zelf voor naar de winkel. Ik herinner me nog de blijdschap van pasen toen mijn zus en ik allebei een nieuwe jurk hadden gekregen. Mijn zus had iets met diezelfde kleur geel als op dit tafelkleedje, en ik iets met paars. Of was het nou andersom? Die jurken zijn nog heel lang in m’n herinnering geweest en ik wou dat ze niet waren weggedaan. Daar had ik nog wel eens een nichtje in willen zien lopen, in zo’n echte vintage-jurk.

Ook gehaakte kraagjes waren vroeger een prima manier om ‘iets nieuws’ te hebben. Een gehaakt kraagje kan iets ouds helemaal opfleuren. Vroeger werden die kraagjes van hele fijne witte katoen gehaakt, maar iets grover kan ook. Vandaag draag ik dit gehaakte paarsbeste kraagje.

En dan denk ik nog eens aan vroeger, toen mijn ouders wel een half uur aan het praten waren geweest of we nou wèl of niet buiten konden koffiedrinken. Het was eigenlijk te koud, maar er werd een hoekje achter de schutting gezocht. “Ja het kan!” hoorde ik m’n vader roepen (die wilde altijd buiten). Daar zaten we dan te vernikkelen, op de tuinstoelen die we dicht bij elkaar hadden geschoven. Mijn zus en ik allebei ik die jurken. Zo’n moment wat me bij is gebleven. Sindsdien hou ik van Paasbest.