Patchwork eenden naar hoge nummers gewaggeld

Wat een kleurencombinatie van bloeiende heide en zeldzame beenbreek. We zagen dit in het Jac.Thijssepark, wat we deze zomer bezochten op een warme dag.

Daar kon wel een patchwork eendje bij!

De hele zomer nam ik eendjes mee tijdens fietstochten en wandelingen.

Op een dag was het zo warm dat er zelfs nauwelijks werd gefietst. Het pad voerde langs een bosven. De sfeer was zo bijzonder! Er was net ook iemand anders afgestapt en in het stille bos maakten we een praatje. “Het lijkt wel een sprookje” zei zij terwijl we bezig waren om foto’s te maken. Ik pakte m’n patchwork eend uit de fietstas en zette die aan de rand van het water. Dat was leuk om haar reactie te horen: “Dat heb ik nou nog nooit gezien!” En daarna praatten we nog een kwartier voor we weer verder fietsten, allebei verrast en blij over de spontane ontmoeting (n.a.v. een eendje…)

Ik fietste heel wat, deze zomer. En meerdere keren nam ik een eendje mee.

Want ik heb wel vier verschillende, en die wilde ik allemaal op mooie plekjes op de foto.

Zoveel mogelijk langs de waterkanten van rivieren, kanalen en vijvers.

Nu mogen deze eendjes in m’n shop. Nummer 11.996, 11.997, 11.998 en 11.999
Er zijn zo enorm veel handwerkboeken en tijdschriften verschenen! Bijna alweer een rond nummer.
En er zijn zo enorm veel mooie en aparte en creatieve en persoonlijke en modieuze en fraaie en verschillende handwerken gemaakt!
Deze patchworkeenden waren volop in de mode in de negentiger jaren; nu zie je ze niet zoveel meer. Maar ze zijn stuk voor stuk naar een mooi plekje in mijn shop gewaggeld. En ze hebben stuk voor stuk geposeerd op mooie plekjes langs de waterkant, om te laten zien hoe leuk ze zijn. En omdat ze er helemaal bij horen, in een indruk van wat er vroeger allemaal is gemaakt.

Trouwens: ook in huis zijn ze leuk! Nog even een foto van alle vier bij elkaar: