Peintisseries van Saskia Weishut

Peintisserie-vogel
De eerste keer dat ik een Peintisserie zag, was ik verwonderd en verbaasd. Wat is dat? Een paar jaar geleden was er een kleine expositie in mijn stad en een vriendin had gezegd: “Daar moet je eens heengaan!” Dat deed ik en ik keek m’n ogen uit. Zò mooi! Zo kleurrijk en fantasievol! Maar wat is het precies voor techniek? En wat is een peintisserie dan? Ik las nog eens goed de naam van de kunstenares: Saskia Weishut-Snapper. Ik vond haar heel artistiek en bewonderde haar textiel-verwerking. En ik weet nog zo goed wat het met me deed, die tentoonstelling. Ik kwam weer buiten, het was voorjaar en de zon scheen overvloedig. Fijn om weer buiten te zijn? Jawel, maar ik ging toch nòg een keer naar binnen. Unieke kans om die peintisseries nog eens op me te laten inwerken, vond ik. (Deze bovenste foto maakte ik een paar jaar geleden dus al).

peintisseries in Elburg
Maar er kwam nòg een keer gelegenheid om de peintisseries van Saskia Weishut te zien. Afgelopen zomer exposeerde zij in Elburg. Daar heb ik toen over geblogd en ik stuurde haar ook een mailtje. En toen nodigde ze me uit om eens langs te komen in haar atelier.
En zo kwam het dat ik gister bij haar op bezoek mocht zijn. Ik vond het super! Bij textiel-liefhebbers is zij wel bekend. Ze heeft regelmatig prijzen gewonnen, o.a. bij de wedstrijd land en water (vorig jaar georganiseerd door het Textielfestival in Leiden). Ze heeft een zonnige expressievorm, gebruikmakend van glanzende lapjes en Tyvek. Ze brengt meerdere laagjes textiel aan en door hitte gemanipuleerde Tyvek  vervaardigt ze intrigerende bouwsels en landschappen. Haar werk leidt tot bezinning en verder fantaseren. De naam ‘peintisserie’ is een samentrekking van het Franse peintures en tapisserie, en alleen die naam al illustreert haar originaliteit.

f
En nu mocht ik dus een kijkje nemen in haar atelier. Zò bijzonder! Rechts een straatje in cSafed, het kunstenaars-stadje in Israël. Op de grond en aan de muur meer dan genoeg om naar te kijken. Saskia schildert met textiel. Ze maakt volop gebruik van de naaimachine en de strijkbout (die zag ik ook staan). Ze heeft een grote voorraad kant, gaas en stukjes satijn en zo bouwt ze met naald en draad en met bezielde bevlogenheid aan haar creaties. Ze gebruikt ook fiberfill voor reliëf-effect en oppervlakte-verschillen. Ze laat materialen spreken en kleuren sprankelen en brengt boodschappen over en dat alles met zo’n kracht dat het verbluffend is.
Ik zag ook een mand met kaarten. Daar heb ik er een aantal uit gekocht want ik ben benieuwd of er onder mijn lezers ook belangstellenden zijn voor deze kunst. Komt later nog wel.Saskia Weishut in atelier
En dan mag ik nu ook een foto van haarzelf laten zien. Ze vertelde dat er net iemand langs was geweest om te spreken over een overzichtstentoonstelling en daarbij liet ze me een heel groot werk zien uit haar begintijd. Een soort wandkleed met heel veel franse knoopjes. Ik had het aan de ene kant vast en zij aan de andere kant en ineens vroeg ik: Mag ik zò een foto maken?

Dit wandkleed komt in de tweede helft van 2016 te hangen in Warffum, en dat is goed nieuws voor liefhebbers van art-quilts. Deze zomer wordt het twee-jaarlijkse textiel-festival weer gehouden in Groningen en daar wordt het werk van Saskia Weishut tentoongesteld. Deze expositie zal lànger duren dan het textielfestival, dus ruim voldoende tijd voor (andere) liefhebbers van kleur en expressie en wervelende en sprankelende fantasie.
Saskia heeft haar talent geërfd van beide ouders. Haar vader Rein Snapper was schilder, tekenaar en graficus. Haar moeder Mies Bloch illustreerde kinderboeken en tekende talrijke portretten. Het meest bekend is ze evenwel geworden door haar Margriet Kruissteek boek.

Ik eindig zoals ik begon: iemand zei tegen mij: “Daar moet je eens heengaan….” Quilt-liefhebbers die deze zomer naar Groningen gaan zullen dat vast doen!

6 gedachten over “Peintisseries van Saskia Weishut”

    1. Wat leuk Mien, misschien zien wij elkaar daar dan ook weer! Twee jaar geleden hebben we elkaar toch even gesproken, op het bankje voor de molen? Zou wel heel toevallig zijn als dat weer zo was, maar wie weet…

  1. Geertje A. Westra

    Ben zeer benieuwd! Warffum ligt voor mij “naast de deur”, dus ik kan gaan kijken. Ik ben weliswaar borduurster maar ik kijk graag ” over de rand” van mijn hobby en doe dan ook weer ideeën op voor mijn eigen werk.

    1. Mooi gezegd en dat past ook bij deze tijd: over de rand kijken! Ik bewonder het werk van Saskia ook mede omdat zij dat ook volop doet in haar werkstukken.

  2. Saskia is geweldig creatief, inspirerend en gastvrij. Ooit volgde ik een cursus bij haar en omdat ze geen vervoer had, bracht ik haar naar huis. Ik mocht toen ook binnenkijken en keek mijn ogen uit. Maar dat zij de dochter is van Mies Bloch wist ik niet. En ik ga zeker proberen om naar Warffum te gaan. Bedankt voor de tip.

    1. Ik herinner me dat je van de zomer ook had gezegd in een reactie op mijn blogje over haar tentoonstelling in Elburg, dat je toen schreef dat je een workshop bij haar hebt gevolgd. Mooie herinnering voor jou. Lijkt me echt wat voor jou om daar mee verder te gaan.

Laat een antwoord achter aan Geertje A. Westra Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.