Als ze in mijn tuin lopen en zo brutaal naar me kijken als ik tegen de ramen tik of ‘ksst’ sis, dan vind ik ze vreselijk stom: de katten uit de buurt.
Maar als ze nog zo lief en klein en aaibaar zijn, dan zijn het de meest schattige diertjes die je je maar wensen kunt. Een tijdje terug verbaasde ik mezelf door een paar keer achter elkaar op bezoek te gaan bij vrienden met een ‘nestje’. O, die wriemelende massa poesjes die door elkaar krioelen en o die zachte vachten!
Ook op een kaart doet een poesje het goed. We hebben denk ik allemaal als kind wel eens een poezen-kaart ontvangen (van een tante of een oma meestal). En dan tenslotte: dit poesje op een borduurwerkje! Nog een goed voorbeeld van hoe een kind heeft leren borduren op een ondergrond van bedrukt stramien. Nu is het een uitdaging voor mij om hier een klein tapisserie-tasje van te maken. Maar ja, net zoals de katten uit mijn buurt soms geen grenzen weten, overschrijd ik ook wel eens de mijne door net iets tevéél te willen. Het gaat dus nog wel even duren voordat dit toekomende tasje in de shop staat.