Zò keek een lief poesje ons aan, na de eerste nacht slapen in ons huis. Even afwachtend, maar daarna was het al gauw goed. Onze zoon heeft zijn poes bij ons gebracht. Ze komt ons leven een beetje op z’n kop zetten. We mogen een maandje voor dit snoesje zorgen.
Maar geen maandje in dat mandje! Ze klom eruit, verkende het huis, snuffelde overal aan, en berekende de maximale diagonale lengte om door de kamer te sjezen. En na al die poezestreken weer urenlang slapen op mijn favoriete plekje bij het raam. Ah….. zò gezellig zo’n poes!
2 gedachten over “Poezebericht”
Wat een schoonheid is het toch! En dan ze zo gemakkelijk in een voor haar onbekende omgeving zo rustig gaat liggen slapen. Lief hoor.
Wat een snoesje en wat een luxe leventje heeft zo’n beest. Eten, spelen, slapen. Je bent wel je plekje kwijt voorlopig 😉