Prinsesse-jurkjes op paleis het Loo

Ik heb nog nooit zoveel prinsesjes bij elkaar gezien als vandaag. Honderden kleine meisjes verkleed als prinses. Paleis het Loo organiseert in de zomer op vier dinsdagen ‘Prinsessedagen‘ waarop jonge kinderen in prinsesse-kleding deel kunnen nemen aan allerlei activiteiten. Dat trekt enorm veel gezinnen naar het paleis en ik kreeg de indruk dat die prinsesjes-voor-één-dag het goed naar hun zin hadden. Mijn zus en ik hadden ook zin om naar het Loo te gaan maar wij liepen gewoon op gympen. Toch deden we aardig ons best om ons aan te sluiten bij het dinsdag-thema. Tijdens dit bezoek was ik prinses Margriet en m’n zus was prinses Irene. Het ging ons best goed af!

Maar we kwamen niet alleen om te spelen, we wilden vooral kijken! Paleis het Loo had weer een leuke tentoonstelling (tot eind augustus): een opstelling van zomerjurkjes van de echte prinsesjes van vroeger! In een soort ‘kijkdoos’ waren verschillende oorspronkelijke prinsessejurkjes opgesteld, en daar kon je omheen lopen om de jurkjes van alle kanten te bekijken. Er stonden ook bordjes met informatie en ik stond steeds naast een moeder die de tekst op die bordjes voorlas aan haar prinsesse-dochtertje. Mooi-makkelijk was dat: ik kon gewoon mee-luisteren. Dit is wat ze voorlas: “Veel meisjes dromen ervan om een prinsesje te zijn. Maar is dat eigenlijk wel leuk? Natuurlijk, je woont in een prachtig paleis en je wordt door iedereen bewonderd en je rijdt in een rijtuig met paarden ervoor. Ook hangen er prachtige jurkjes in de koninklijke kledingkast. Maar als prinsesje ben je minder vrij dan een gewoon meisje en is je leven gevuld met allerlei regels, belangrijke afspraken en met torenhoge verwachtingen voor de toekomst. Meer dan honderd jaar geleden – aan het eind van de 19e eeuw – woonde er een prinsesje op paleis het Loo. Dat was Wilhelmina, de overgrootmoeder van koning Willem-Alexander. Ook haar dochter Juliana woonde later -aan het begin van de twintigste eeuw – op het Loo. Beide prinsessen hadden geen broertjes en zusjes, en voelden zich dus af en toe alleen in het paleis.
Maar er was één jaargetijde waarin de kleine Wilhelmina en Juliana zich blijer en vrijer voelden: dat was de zomer. Dan waren de prinsessen lekker buiten, samen met familie, dieren en mooie bloemen. In deze ‘kijkdoos’ nemen we je mee terug in de tijd. Kom kijken en beleef samen met de prinsesjes de zomer!”

Mijn zus en ik bewonderden alle jurkjes met de borduursels en het kant en de bijpassende zomerhoedjes en schoentjes en parasols. Wie er ook nog wat van wil zien kan kijken op de website koninklijke kinderjurkjes.

Ik vind het bij elk bezoek aan dit paleis weer heerlijk om even in prinsesse-sferen te zijn. We hadden eerst een flinke plensbui over ons heen gehad (jammer, fietstocht net verkeerd getimed). Dus ik zag er zelf enigszins verzopen uit. Toen bedacht ik maar: het gaat er niet om hoe je eruit ziet. Als de entourage maar goed is. Daar straalt ook altijd wel wat van af op hoe je je voelt.
De foto hieronder toont ‘mijn’ lievelingsstoel: daar kijk ik altijd even extra naar. Nou, dàg hoor, groeten van eh….. gewoon Margriet!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren