Soms komt iets ineens heel mooi uit op een bepaalde ondergrond. Dit werkje van pulled thread work / open naaiwerk staat in m’n kamer en bezorgt me al een hele winter kijkplezier. En nu lag het even op het dorre en afgesneden gras.
Het gras verdort, de bloem valt af. Ik maak me klaar om naar een begrafenis te gaan. Daar wordt je ook wat weemoedig van. Die oude technieken zijn mooi. Iemand heeft dit met plezier gemaakt. Maar als het leven voorbij gaat dan blijven de (handwerk)spullen achter.
Vergankelijk.
En tòch….. eeuwig!
Soms komt iemands leven ook ineens heel mooi uit tegen de achtergrond van hoe het is gegaan en waar ze in geloofde. Dat mocht ik de afgelopen maanden meemaken in de telefoongesprekken die ik voerde met een stervende vrouw. Ik ga met goede moed op weg, en weet dat ik veel mooie dingen ga horen bij deze begrafenis. Er waren veel draden in haar leven uitgetrokken, maar er ontstond een prachtig levenswerk.
Wil je reageren?