Quilter’s feelings

Quilters zitten vol met ‘feelings’ die zij tot uitdrukking willen brengen. Vaak geven ze ook klinkende namen aan hun quilts, zoals ‘De regelmaat ontvlucht’. Dat is de titel van het quiltje wat je als eerste ziet hangen bij het binnengaan van de expositieruimte voor de 35e grote tentoonstelling van het Quiltersgilde. Dit quiltje was ook gebruikt voor het affiche voor deze tentoonstelling. En voor gratis boekenleggers, waarvan ik er ook een stapeltje had en daar had ik bij bestellingen soms één van bijgevoegd. Ik had dus wèl toegeleefd naar deze tentoonstelling, maar toen het zover was, stond m’n hoofd er totaal niet naar. Toch besloot ik op de laatste middag van de vier-daagse tentoonstelling nog even naar Deventer te gaan. Even in een ander wereldje zijn. Het quilt-wereldje.

Het was nu al wat rustiger en dan lukt het om een overzichts-foto te maken zonder mensen erop. Waarom zonder mensen? Het gaat nu om de quilts. Die vertellen het verhaal van al die maaksters. Ze hebben er iets mee willen uitdrukken. Er iets mee willen communiceren. En ook hun ‘feelings’ mee willen overdragen.
Quilter’s Feelings is de naam van een dik boek uit 1990, wat een overzicht geeft van een grote tentoonstelling die destijds werd gehouden in Lelystad. Ik pakte het boek er even bij. Interessant om de ontwikkelingen te zien, maar eigenlijk is er niet zo heel veel verschil met de quilts die nù in tentoonstellingen hangen. Wel wat materiaal betreft, maar niet wat uitdrukkings-kracht betreft. Quilters willen communiceren, ze willen iets uitdrukken!

Er was ook een grote quilt met de titel “Stairway to heaven”. Ik publiceer meestal geen foto’s op mijn blog waarop een quilt van al te dichtbij is te zien, dus ik laat het bij deze titel. Het sprak me aan. Straks heb ik ook zin om mijn ‘feelings’ te gaan verwerken in een quilt.

De expositie werd gehouden in de Lebuïneskerk in Deventer. Een mooie locatie. Ik stond ook even stil bij een indrukwekkende muurschildering. Naast de ‘stairway to heaven’ is er ook de symboliek van ‘heaven comes down.’ Daar verheug ik me óók op.