Door het landelijke gebied zijn sinds een paar jaar mooie fietspaden aangelegd. Dat maakt een fietstochtje nog fijner, en op zo’n prachtige zondagmiddag was ik bepaald niet de enige die de fietst pakte om van de voorlopig laatste mooie dag te genieten.
De witte wolken geven prachtige luchten. Het lijkt of ik in een Voerman-schilderij fiets. De toren in de verste is van Twello.
Ik laat me voeren naar de IJssel, want die wil ik nog een keer zien. Hier zicht op Deventer.
Er is hier maar één stukje waar je de dijk af kunt om zo dicht mogelijk bij het water te kunnen. Maar het plekje is overwoekerd met bramen en brandnetels. Dan is een quiltje fijn, om toch even te kunnen zitten. Uitkijken over het water.
Weer terug. Opnieuw groen wit en blauw!
Het quiltje is een ouwetje, maar juist prima om zo mee te nemen voor een zacht zitje voor onderweg. Ik plaats het in m’n shop.