Randje om oud borduurwerkje

Vakantie-gevoel op de maandagochtend. Ik pakte een oud borduurwerkje wat iemand anders had gemaakt en niet afgewerkt, en begon met een simpel randje om het ‘in te kaderen’. Die iemand-anders was daar ook al aan begonnen (dat zie je rechtsboven) en dat ga ik straks weer uithalen. Ik vond het te dichtbij de bloem, èn het kleurtje vond ik te licht. Zo’n randje eromheen steekt heel nauw en is de moeite om even over na te denken, want het bepaalt mede het uiteindelijke effect.

Voor de foto-rand maakte ik het mezelf makkelijk: een bakje aardbeien omgekiept. Eigenlijk had ik een bloemenrand willen maken en dan erbij vertellen dat àl m’n eenjarigen nu de grond in zijn. Vorige week kocht ik nog een hele lading en nu is de tuin supervrolijk. Geeft een voldaan gevoel als alles is opgepot. Maar die bloemenrand was teveel werk, dus dan maar de aardbeien. Jullie merken: ik heb tòch een beetje moeite om los te komen van m’n blog. Telkens denk ik: ach, dit kan ook nog wel. Gisteravond, bij de foto’s van de wandeling: “Ach, die foto’s heb ik nou tòch….” En voor ik het weet zit ik weer achter de computer.

Nu de laatste bestellingen versturen en dan weer in de tuin naar m’n bloemetjes kijken en het randje borduren. En daarna weer iets nieuws verzinnen natuurlijk….