Uit de inleiding van dit leuke tijdschriftje:
Beste lezers, U haakt dus graag? Met veel genoegen laten wij u in dit nummer over haken zonder problemen kennismaken met een groot aantal prachtige randjes.”
Ik herinner het me nog goed, in de tachtiger jaren. Ik haakte graag en randjes-haken was een uitkomst in de trein. Het herhalende patroontje kende ik al gauw uit m’n hoofd en je hoefde niet na te denken over hoe lang het ging worden. Want je haakt in de breedte (niet in de lengte) dus bij thuiskomst kon je het haakwerk gewoon even langs de kastplank leggen en kijken of het al lang genoeg was. Zo raakte ik vele randen in dit makkelijke patroontje.
Maar in dit leuke tijdschrift De mooiste randjes staan er dus nog veel meer, voor iedereen die ‘graag haakt’.