Recensie boek Levensdraden

Een boek wat je niet in één keer uitleest is òf een slecht boek, of juist een heel goed boek. Het boek Levensdraden behoort absoluut tot de laatste categorie: een heel goed boek. Ik kreeg een exemplaar op mijn verjaardag, liet het op mijn blog zien en beloofde er nog eens op terug te komen. Dat ik dat nog niet deed, heeft ermee te maken dat het zo’n goed boek is dat ik het niet in één keer uit wilde lezen. Niet in één keer uit kòn lezen, dat ook. De hoofdstukken zijn krachtig, hebben impact en tijd nodig om te verwerken. Ik las een paar hoofdstukken per maand en dat was goed. Voor het laatste hoofdstuk nam ik het boek mee naar een plekje net buiten de stad. Ik vond een plekje in de schaduw en las.

Clare Hunter had me al in een eerdere hoofdstuk meegenomen naar Argentinië. Het was in de jaren zeventig onmogelijk om te protesteren tegen de wrede verdwijning van duizenden mensen. Hoe konden de moeders die hun kinderen niet meer terugzagen toch hun stem laten horen? Elke donderdag liepen ze langs overheidsgebouwen en trokken de aandacht van de beambten die wisten wat er was gebeurd. Ze hadden de namen van hun kinderen geborduurd op hoofddoeken. Zo voerden ze aktie, met naald en draad als wapen.
En de schrijfster had me in een eerder hoofdstuk meegenomen naar Engeland in de 16e eeuw. De Schotse Queen Mary stond was opgesloten en haar brieven werden gecensureerd. Toch wist ze geheime boodschappen over te brengen naar de buitenwereld: via haar borduurwerk.
En ik was via andere hoofdstukken meegevoerd geweest naar het middeleeuwse Frankrijk, waar politieke propaganda werd vastgelegd in het tapijt van Bayeux. Veel is al bekend over dit belangwekkende borduurwerk, maar nooit eerder werd er aandacht gevraagd voor de levensomstandigheden van de borduursters. Dat doet dit boek.
En ik had gelezen over soldaten uit de Eerste Wereldoorlog met ernstige stress-stoornissen. Zij konden niks anders meer maar vonden een beetje troost en levensmoed terug in een project waarbij ze konden borduren.
De hoofdstukken het borduurwerk in China en Singapore waren indrukwekkend. Naaldwerk kan geschiedenis vastleggen, ingewikkelde sociale informatie overbrengen, herinneringen bewaren, persoonlijk een collectieve getuigenissen beschermen. Naaldwerk en naaldkunst is wereldwijd ingezet om gemeenschappen te bewaren, om cultuur te bevorderen maar vooral ook: om iemands stem te laten horen.

Clare Hunter is textielkunstenaar en textiel-curator. Zij schreef deze unieke geschiedenis met een grote kennis van een ambacht dat niet altijd als volwaardig is gezien. Naaien en borduren is visuele taal, schrijft ze zelf, en zij heeft die taal begrepen en weergegeven. Dit boek met Levensdraden van verhalen is een belangwekkende reis door de wereldgeschiedenis waarin borduurwerk een plek heeft gekregen die het verdient.

Het was tijd om me los te maken van het boek. Achter dit hooiveldje ligt onze gezamenlijke groentetuin en het was mijn beurt om de wekelijkse groente op te halen. Ik voel me rijk met die groene levensvoorziening, maar dit keer ook wat bedrukt. Zò zou het voor iedereen moeten zijn: land wat z’n opbrengst geeft, levensvoedsel voor mensen die niets liever willen dan gewoon gelukkig te zijn. Maar door de hele geschiedenis heen is er veel moeite en strijd geweest. Door die hele geschiedenis heen zijn er ook mensen geweest die via naald en draad verslag hebben gedaan van hùn plaats in die vaak vijandige wereld. Zij lieten het onomstotelijk bewijs van hun aanwezigheid in de wereld na in betekenisvolle steekjes. Het is verrijkend om te leren zulke geborduurde verslagen ook te lezen en dit boek is daarbij een verrassende leidraad.

 

2 gedachten over “Recensie boek Levensdraden”

    1. Margriet Hof

      Hoi Mieke, Ja, dit is zéker een boek wat je jezelf kunt kado doen! Echt een aanrader voor handwerk-liefhebbers. Ik ga ook nog een mailtje schrijven aan HzG dat dit wel een boek is waar ze aandacht aan zouden kunnen besteden. Ik denk dat veel handwerksters het interessant zullen vinden om wat te lezen over hoe handwerk in de geschiedenis een belangrijke rol heeft gespeeld. En hoe het vrouwen een stem heeft gegeven.

Laat een antwoord achter aan Margriet Hof Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.