Five-minute-powernap gewenst

Achter glas staat in het Rijksmuseum dit extra lange rustbed. Het is natuurlijk überhaupt niet de bedoeling om kunstwerken aan te raken of te gebruiken, maar bij dit ligbed zou de verleiding misschien nog wat groter zijn. Om me heen hoorde ik veel talen spreken en ook het uiterlijk van veel bezoekers was niet altijd westers. Dus best voor te stellen dat bezoekers uit de hele wereld na een lange reis en tijdens een intensief bezoek aan een prachtig museum misschien zin zouden hebben om even te gaan liggen. Maar dat kan dus niet: het bed staat in een vitrine. Toen ik deze foto nam, dacht ik aan iemand met een drukke baan die mij net de vorige dag had toevertrouwd dat ze ’s middags om half drie best even zou willen gaan liggen. Vijf minuten maar. Daar zou ze zo van opknappen. ’s Morgens vroeg van huis gegaan, de hele dag hard aan het werk, en dan dat inzink-moment halverwege de middag. Kon ze maar even liggen. Kon elk bedrijf en elke instelling maar een kamertje hebben waar werknemers even een dutje konden doen. Het lijkt mij helemaal niet zo’n gek idee. In ieder geval zien we door dit luxe en uitnodigende (en extra lange!) rustbed dat het vroeger in de hogere kringen ook niet ongebruikelijk was. Even liggen….

O ja, wat is nou de connectie met mijn eigen handwerk? Ik ben gek op rood fluweel. Ben nog  weer een tasje aan het maken met dat mooie en onverslijtbare materiaal. En ik plaats nog een foto van een rijk-vergulde kist. Deze foto nam ik in dezelfde zaal als het rustbed. In de 17e eeuw werden veel kisten gebruikt (wij hebben meer kasten). Wat zou daar allemaal in hebben gezeten? Ik denk allemaal bolletjes garen en wol en lapjes….. Daar wordt ik namelijk nooit moe van.