Roze sjaals van fancy garen

Op bezoek bij m’n dochter maakte ik een foto van de sjaal die ze aan het breien is, en legde ook haar eerdere sjaals even op de vloer. De middelste sjaal is van een bol wol die ik haar toestuurde in corona-tijd, gewoon even iets leuks in een pakketje. Ze begon onderaan met vier steken en meerderde net zo lang tot het bolletje op was.
De onderste sjaal is van een streng handgeverfd garen die ze ergens op vakantie kocht, want inmiddels bezoekt ze in elke stad waar ze komt indien mogelijk een wolwinkel. Deze streng met spikkeltjes bleek ook heel geschikt voor een sjaal, maar deze werd vanuit de punt gebreid. Alsmaar meerderen aan één kant, en de bol op de weegschaal leggen om te bepalen wanneer je halverwege bent.

Deze laatste omslagdoek die ze nu breit is juist weer van een heel goedkoop garen, en daar zit ook een gedachte achter. Wanneer je een trui breit, wil je het liefst goed garen van goede kwaliteit en die is dan vaak ook wat duurder. Want als je ergens heel lang aan gaat breien, wil je dat je er daarna ook heel lang plezier van hebt bij het dragen, dus daar investeer je dan in. Maar een sjaal kan best van goedkoop garen gebreid worden. Het breisel gaat niet dicht op je lichaam zitten, zoals bij een trui, en het maakt allemaal wat minder uit. Dus daarom kun je gewoon toegeven aan een goedkope Action-impuls als je zin hebt om een bolletje te kopen en een fancy omslagdoek te breien.
Ook maakt het wat minder uit hoe het kleurverloop zich zal ontwikkelen. Bij een trui is het soms een risico hoe het kleurverloop zich voegt of juist niet, maar bij een sjaal komt het altijd vanzelf wel goed.
Dus nu krijg ik ook zin om zo’n bol te scoren, want ook al lijken al die sjaals op elkaar, het is toch telkens weer leuk om er nòg één te breien en te gebruiken.

En om ook de betere breiprojecten tot een goed einde te brengen is nu het boek “Knitting without tears” populair. Een heel oud boek, waar een nieuwe generatie Ravelry-breisters enthousiast over is. Het boek is herdrukt, maar zo’n oude copy is natuurlijk extra gaaf. Ik gaf het aan m’n dochter, die het graag wilde.