Het geborduurde hart (wat ik eerder liet zien, toen het half af was) komt uit het boekje Julens Korssting, uitgegeven door de Scandinavische Haandarbejdets Fremme. De noordelijke borduurstijl heeft al tientallen jaren veel mensen aangesproken. Sommige van deze boekjes zijn ook in het Nederlands verschenen, zoals het boekje Kruissteekmotieven voor Kerst, wat ieder jaar een paar keer wordt besteld in mijn shop. Vlak voor lockdown kwam nog iemand een exemplaar daarvan aan de deur ophalen en zei dat ze daar altijd al fan van is geweest. Ik ook, zei ik, en dat ik ook wel eens heb overwogen om die kerstboom op de voorkant na te borduren. Toch werd het dit jaar het hart uit het nieuwere boekje (wat nu in mijn shop mag, nu het bijna af is).
Natuurlijk wilde ik het hart graag voor kerst af hebben, maar omdat ik met vijf draadjes dmc borduurde om de kruisjes mooi dekkend te krijgen, gebruikte ik meer garen dan ik had ingeschat. Met de verjaardag van m’n zus in het vooruitzicht wist ik dat ik bij haar wel even om een strengetje kon vragen, en dat deed ik gister. Helaas had ook zij niet genoeg van dat ene kleurtje 815, dus toen moest ik gisteravond nog iets anders bedenken om het af te kunnen maken. Ik verzon het volgende, en deel de truc graag met andere borduur-geïnteresseerden:
Van de stukjes die ik nog moest borduren maakte ik alleen de halve kruisjes, die later ‘onder’ komen te liggen. Dit deed ik met nr. 816 waar ik nog wel een strengetje van had. Dit kleurtje is nèt iets lichter. De teruggaande steekjes kan ik nu afmaken met het restje wat ik van m’n zus kreeg en dat afmaken ‘bewaar’ ik tot vanavond want dat is een leuk klusje. Op deze manier gaat het kleurverschil niet opvallen.