Schapen op Faroër Islands
Op de Faroër Eilanden zijn meer schapen dan mensen. En die schapen lopen overal vrij rond. 
Ze zijn niet bang uitgevallen en komen op plekjes waar je tòch al je ogen uitkijkt, en met zo’n schaap erbij nog meer.
De schapen zijn ook reuze gezellig tijdens een wandeling of autotochtje. Als je ergens wilt stoppen, dan zijn er vaak wel een paar nieuwsgierige schaapjes (in plaats van aagjes, wat ik me trouwens toch altijd heb afgevraagd wat dat zijn). Je moet alleen niet te hard rijden over de smalle weggetjes want schapen hebben voorrang en je kunt er maar beter op bedacht zijn dat er soms eentje vlak voor je wielen wil oversteken. Omdat ook voor hen geldt dat het gras aan de overkant net iets groener is….
Het resultaat van die prominente aanwezigheid van de hoofdbewoners van deze eilanden is: veel wol! De wol lag voor het oprapen zogezegd. Overal lagen grote plukken wol op de berghellingen. We lazen in een informatiegidsje dat het gebruikelijk (en toegestaan) is om als wandelaar die plukken wol mee te nemen. Dat leek me wel een leuk idee. Ik kreeg al grootse plannen om een wolhandeltje toe te voegen aan mijn shop. Eigen import wol van Faroëse schapen: best leuk toch? Maar ik heb de gratis wol laten liggen waar ze lag en besloot ervan af te zien. Te veel werk, en ik was tenslotte met vakantie.
Maar ik heb nog wel wat anders voor m’n shop, en dat komt ook van heel ver weg: 
een streng ongesponnen wol uit Nieuw Zeeland. Er zit nog een kaartje aan en daarop staat de datum van 1966. En nu is het 2016. Die streng is dus vijftig jaar oud. Ongelooflijk: ze voelt zò zacht aan alsof ze nèt van een lammetje komt. En het weegt ook haast niks: lichtgewicht wol van waarschijnlijk heel goede kwaliteit. Deze wol heeft dus èn een hele lange weg afgelegd om hier in Nederland op een webshop te belanden, èn een lange tijd overbrugd. Waarschijnlijk jarenlang verborgen in een kast bewaard gebleven voordat ze misschien binnenkort op iemands spinnewiel belandt.
Voor wie zich afvraagt hoe dat kinderliedje vroeger ook weer was: Schaapje, schaapje, heb je witte wol?
En mijn antwoord is: geen drie zakken, maar wel één mooie streng!
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
