Niet alleen de scheepjes, maar van àlles vaart er voorbij. Oude dingen zijn leuk om een tijdje te verzamelen en mooi neer te zetten en naar te kijken. Oude blikken en witte vazen. Een geborduurd schilderij en een zeilbootje. Het bootje stond al een tijd boven op een kast maar nu ligt het in de auto, op weg naar onze zoon. Het is eigenlijk van hem, hij kreeg het eens op een verjaardag. Maar sommige dingen blijven achter als kinderen het huis uit gaan. “Wil je het nu hebben? vroegen we, en dat wou hij wel. Dus nu wordt het naar hem toegebracht. Ik blijf thuis: genoeg te doen hier! We zijn met allerlei spullen bezig en er verschuift van alles en er vaart van alles voorbij.
Voordat het bootje het huis uit ging, pakte ik nog even een oude canvas-afbeelding uit de schuur. Die heb ik soms ’s zomers in de tuin hangen, en dan waan ik me in Bretagne. Spullen-scheepjes varen in de loop der jaren voorbij of ze krijgen bestemmingen in andere huizen, maar goede herinneringen gaan heel lang mee. Bij deze afbeelding denk ik terug aan mooie vakanties aan rotsige kusten. Met mijn vader naar de zee kijken en het water tegen de rotsen horen slaan. En bij eerdere vakanties bij hem in de zeilboot in Friesland over de meren zeilen.
Ik hou van scheepjes, ook al varen ze voorbij. Ze geven me een heerlijk gevoel van vrijheid.
Later weer wat meer over handwerk, zoals het mooie borduurwerk van de zeilschepen (wat ik een keer samen met mijn zoon kocht). Nu nog even bezig met voorbijvarende spullen!
Wil je reageren?