Siggies ruilhandel

In de handwerkwereld zijn allerlei hypes en trends en modes en die nemen soms zulke grote vormen aan dat zelfs landelijke kranten erover schrijven. In onze krant recent een groot artikel over gehaakte “inktvisjes” die bij te vroeg geboren babies in de couvese kunnen worden gelegd. Deze liggen dan binnen ‘maaibereik’ van de kleine handjes, die zo’n behoefte hebben om iets vast te pakken. Als ze zo’n gedraaid en gehaakt inktvis-tentakel vastpakken, dan hebben ze minder de neiging om hun eigen sondes en slangetjes eruit te trekken. Iedereen is er enthousiast over: de ouders van het babietje, het verplegend personeel, de liefdevolle haaksters (die belangeloos duizenden van deze inktvisjes haken) en niet in het minst: de babies zelf. Die worden er rustiger van.

Een beetje rust, hm, dat kan ik zelf misschien ook wel gebruiken. Ik hou wel van trends en hypes en modes, en blijf er graag van op de hoogte, maar het moet ook niet te gek worden. Deze siggies zijn een voorbeeld van wat modieus en actueel is. Ik had ze op diverse handwerkblogs al gezien en dacht erover om ook mee te gaan doen met de ruilhandel. Het principe is: je maakt een siggie volgens een vast patroon, en in het middenstuk schrijf je je naam en nog wat gegevens en dan ruil je die met een andere quilt-liefhebber en siggy-verzamelaarster. Als je voldoende verschillende siggies hebt, naai je er zelf een quilt van. Ik heb tot nu toe met één iemand geruild en vond dat reuze leuk, maar weet nog niet of ik mee verder ga. Die ene persoon plaatste nu mijn kleine bijdrage aan haar grote geheel op haar blog. Dus als je hier nog nooit van hebt gehoord en het leuk vindt om nog op een andere blog eens te kijken wat een siggy is, dan kun je daar een idee krijgen.

O, en die gehaakte bloemetjes? Ook mode. Ik kocht een hip haakboek en wilde gelijk even wat uitproberen. Margrietjes natuurlijk.