O vreugde! De zee te zien!
Het is de laatste dag van oktober. We rijden de boot af en gaan nìet gelijk naar het gehuurde huisje. Eérst naar de zee. “Ik laat m’n jas in de auto hoor” zei ik. Alleen een sjaal doe ik om. Ongekend en ongewoon, om zo laat in het jaar nog zo’n warme dag te beleven.
De sjaal had ik op het allerlaatst nog thuis achter de kapstok gevonden. Ik was hem allang vergeten. Eerst keek ik er vreemd tegenaan: waar komt die nou weer vandaan? Maar toen herinnerde ik me weer dat ik die een paar jaar geleden had gemaakt. Kleurverloopgaren weer.
Hier op het eiland verloopt de tijd en het getij en de kleuren veranderen mee. Ons weekend begon met zomerse kleuren op die laatste dag van oktober.
Voor wie geïnteresseerd is in hoe ik deze sjaal haakte: ik maakte dubbele stokjes, voor een dubbel luchtig effect waar het kleurverloop goed in naar voren kwam.