Sock Challenge

Vandaag is het SockChallenge-dag. Dat kunnen we vieren door twee verschillende sokken aan te trekken. Mijn dochter breit de ene (vrolijke) sok na de ander en met al dat kleurverloopgaren is dat natuurlijk reuze leuk. Afgelopen weekend zag ik haar ook weer aan iets breien en elke keer ben ik verrast als ik zie wat er op haar breipennen staat. Nu stuurde ze vanmorgen deze foto en die mag ik gebruiken om te helpen deze Sokkendag onder de aandacht te brengen. De gedachte is om de unieke persoonlijkheid van mensen te vieren door eens af te wijken van het gewone. En daarmee ook aandacht te vragen voor mensen met het syndroom van Down, die ook wat anders zijn dan anders. Voor hen is aanvaarding door de maatschappij nog niet vanzelfsprekend, en dat geldt natuurlijk voor meer groepen mensen die geboren zijn met handicaps.

Op de website van SockChallenge las ik dat door het delen van informatie en een positief voorbeeld uit eigen ervaring, we elkaar en anderen kunnen helpen om gelijkwaardige leden van de samenleving te worden. En dromen te verwezenlijken. Zal ik dan ook maar een recente eigen ervaring vertellen? Ik had gisterochtend een mantelzorg-afspraak voor mijn gehandicapte broer (en had daarom ’s morgens niet genoeg tijd om te bloggen dus het werd een gek blogje). Ik kwam blij terug over de goede zorg die er voor hem is en dacht: wat is er al veel veranderd ten opzichte van vroeger! ’s Avonds schreef ik een uitgebreid verslag voor de zorg-organisatie waar m’n broer woont. En nu vanmorgen dit blogje. Er is al zoveel goeds gerealiseerd en ontwikkeld, maar het kan nog beter.

Dus daarom: SockChallenge dag!