De eerste speenkruidjes stonden te stralen in het kleine vaasje toen ik weer thuiskwam. Wat het weer betreft zijn het bijzondere dagen. Het is ‘Siberisch koud’ maar toch zijn overal al de tekenen van de nadere lente zichtbaar. De eerste bloemetjes en fluitende vogeltjes en de dagen die langer worden. Daar past nog een foto bij, ook al had ik vanmorgen al een ‘kussentje voor de zondag’ laten zien.
De onderste foto is van een bevroren leemkuil, het Cannenburgergat op de Veluwe. Dezelfde ijzige kleuren als die geborduurde vogeltjes.