Speldenkussen kikker

Koffiepauze. Ik hang het vest wat ik in elkaar wil zetten aan de rand van m’n stoel en staar even naar buiten. Ik zie een bruin blaadje op het terras. Het waait, en ineens zie ik het blaadje wegvliegen. M’n eerste reactie: “Is de kikker er nu alweer?” Ik dacht dat het blaadje een kikker was. En ik merkte dat ik het niet leuk vond om de kikker nu alweer te zien. En ineens weet ik het: Dit jaar heb ik geen zin in kikkers in m’n tuin!
“Vind je het goed dat we ze straks allemaal naar de buurtvijver brengen?” vraag ik aan mijn koffiepartner. Hm, ja, even over denken.

Ik vind het wel een aantrekkelijk idee. Die tuinkikkers wonen hier al zò lang, en het was altijd erg grappig, dat gezelschap. Altijd als ik bezig was met onkruidjes wieden, dan sprong zo’n beest net langs me heen. Hij geschrokken, ik geschrokken. Jongens, ik denk dat jullie straks ergens anders gaan springen!

Wordt vervolgd, dit verhaal. Ze zitten nu nog in hun winterslaap. We leven al meer dan dertig jaar met kikkers in onze achtertuin (ook in de tuin van ons vorige huis) en ineens heb ik er genoeg van. Van een gehaakt exemplaar schrik je niet zo.

8 gedachten over “Speldenkussen kikker”

    1. Hallo Christine, leider: ich habe keine Anleitung.
      Ich habe diesen Frosch bekommen, als er schon gehäkelt war.

  1. Margriet, je maakt me aan het lachen. Je bent zo’n natuurmens en je schrikt van kikkers? Nou ja, ik ben ook wel een natuurmens en ik schrik van spinnen. Torren mogen over mijn hand lopen, voor spinnen ga ik op de vlucht. Dus ik begrijp je wel een beetje. Ik houd van kikkers, van mij mochten er nog meer in mijn tuin dan er nu soms zijn. Het scheelt nogal eens per jaar. Ik probeer ze altijd over hun rug te aaien (vinden ze lekker, als ze niet schrikken). En ik lach om hun dommige springpogingen die ze op de gekste plekken doen belanden. Hoe komen ze toch in een bloembak terecht die op meer dan 1 meter hoog hangt? En hoe lukt het ze om toch weer uit die hoge emmer te klimmen. Heb je wel eens gezien hoe “lang” een kikker zich kan uitrekken?
    Sorry, even een mijmering, omdat ik kikkers zo leuk vind.

    1. Hoi Tineke, ja klopt ik hou van de natuur en ben ook niet bang van insecten en zo. Maar die kikkers begon ik vorig jaar wat genoeg van te krijgen, dus toen dacht ik ook al eens over ‘uitzetten’. Maar misschien moet ik dan nog een seizoen doorgaan met me te blijven verwonderen over hun rare capriolen, want inderdaad ze kunnen enorme sprongen maken. Het punt is alleen dat ik geen zin meer had om elke keer te schrikken als er weer eens één bijna in m’n gezicht springt als ik in m’n tuintje wiedt.

  2. Realiseer je je dat kikkers beschermde dieren zijn en dat die niet gevangen en vervoerd mogen worden worden? En je krijgt ze toch weer terug want ze weten elke vijver te vinden. Voor de paring en afzetting van de eieren (kikkerdril) komen ze ook terug naar de plaats waar ze zijn geboren. Dus: je zult er weinig mee opschieten wanneer je ze ergens anders uitzet, wat dus zelfs verboden is.

    1. Hoi Hennie, nee, dat wist ik niet, dat je geen kikkers mag vangen. Oh, jammer nou, hoe moet ik dat dan gaan oplossen?
      Zou het helpen als ik er wat anderen woorden aan geef? Ik zou de kikkers bijvoorbeeld kunnen ‘uitnodigen’ (in plaats van ‘vangen’). En ze daarna laten ‘logeren’ in plaats van ‘verhuizen’.
      Zou het dan mogen?
      Die buurtvijver is wel redelijk dichtbij, dus het leek me echt een goed plekje voor ze. Maar ja, als ze dan per sé weer terugwillen komen dan gaat het niet helpen nee. Jammer.

  3. Vijver Zonder kikkers zul je nog spijt krijgen van je beslissing. Enig idee wat ze voor je tuin betekenen, wat voor plaagdieren ze allemaal opeten. Je mag dan mens heten, maar zij kunnen zaken voor elkaar krijgen dat jou bij lange na niet lukt. Google gewoon is wat ze allemaal eten. En denk dan is goed na voordat je deze fijne gasten verwijderd. Het zijn je beste partners en tuinhulpen in je tuin.

    1. Hallo Herma, bedankt voor je reactie. Dat is inderdaad ook wel goed om te realiseren, dat kikkers veel slakken eten. Dus ze zijn nuttige gasten, en misschien moet ik ze dan maar in mijn tuin laten wonen.
      Maar we hebben zelf geen vijver in onze tuin hoor! De buren wel, en dat is nog een erfenis van de vorige bewoners. Ze doen er zelf niks mee, behalve laten verwaarlozen, en ik heb het idee dat het hele kikker-en-vijver-gebeuren allang voorbij had moeten zijn. Dat woog dus ook mee dat ik er dit jaar (en eigenlijk vorig jaar) echt genoeg van begon te krijgen.
      Maar het realiseren dat die kikkers ook wel nuttig zijn, helpt me wel om het maar zo te laten dan. Kennelijk voelen ze zich toch in onze tuin thuis.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.