Spulletjes van de vrijmarkt

Als het onder de 3 graden is geeft de auto een piepje: Ice-warning. Elke keer schrik ik van dat piepje en het slaat ook helemaal nergens op. Maar nu was het wel grappig, dat piepje om 7 uur ’s ochtends. We gingen al vroeg op weg. Dik vest onder de jas, en zelfs nog even een muts op gehad. Maar al gauw kon er steeds meer uit en een paar uur later liepen we gewoon met vrolijke oranje kleren tussen het oranje geroezemoes op een grote markt waar het steeds drukker werd. Koningsdag ergens op een plek in Nederland: superfijn om weer mee te maken!

Een mooi moment vond ik toen iemand bij een kraampje even tegen me aanstootte en ‘sorry’ zei. Op dat moment drong het weer even tot me door hoe mooi het was dàt we elkaar weer kunnen aanstoten. “Geeft niet, juist leuk!” zei ik, en ze begreep wat ik bedoelde. Er werd uitbundig gevlagd, meer dan de helft van de mensen droeg iets met oranje, en je kon goed merken dat iedereen blij was. We lòpen hier weer!

Ik kocht van alles: borduurwerkjes en boeken, kleding en kaarsen, tafelkleden en tasjes, poppetjes en puzzels. En dan is het zò leuk om daarmee thuis te komen! M’n mooiste aankoop is een Richelieu-rok. Die kon ’s middags gelijk aan want toen was het bijna twintig graden warmer dan ’s ochtends.

We weten dat het op veel plekken op de wereld géén feest is, en dat het daar ondenkbaar is om zo’n dag als vandaag mee te maken. Daar zijn we ons allemaal van bewust. Maar wij mochten vandaag dit nationale feest vieren.