Kamerplanten zijn vooral leuk om als stekje te krijgen, schreef ik vorige week, en ik weet niet of ons bezoek dat blogje had gelezen maar in elk geval kregen we gister een mooie stek van een stevige kamerplant kado. Gelukkig hadden wij ook een stek-in-een-potje klaar staan om weg te geven als het een keer zo zou uitkomen, en dit kwam dus heel goed uit. Ik vertelde erbij dat de moederplant meer dan 40 jaar oud was, die had ik als stek gekregen van m’n hospita toen ik ging studeren. Planten met een verháál dus!
Maar soms raap ik ook gewoon een blaadje op van de grond in een tuincentrum. Een bladbegionablaadje zonder verhaal, maar met mooie plooien. Ik nam het mee naar huis en legde het op een schaaltje waar een paar kleine borduurwerkjes liggen. Sommige stillevens ontstaan vanzelf! Je legt er iets bij en straks haal ik er weer iets af. Zo wisselt er altijd iets.
En ik borduurde gister een omtrek voor een ander klein borduurwerkje. Nu lijkt het wel een schilderijlijstje!