Stoffenspektakel

Vlakbij m’n huis werd twee keer per jaar een stoffenspektakel gehouden. Een grote hal stond helemaal vol met marktkramen met lappen. Vrouwen van alle leeftijden liepen langs en kochten met elkaar kilometers stoffen want er wordt nog steeds volop genaaid. Ik ging hier helemaal aan het eind naar toe en was getuige van de laatste mededeling: “Dames (en heren), u wordt verzocht om uw laatste koop af te ronden en naar de uitgang te gaan, want wij gaan bijna sluiten. Dit was de allerlaatste keer dat wij dit evenement hier hebben georganiseerd want deze grote hal wordt over een paar weken afgebroken. Wij hopen u terug te zien in een andere plaats.”

Tja, dat wist ik al wel, dat die grote hal wordt afgebroken. Met weemoed denk ik alvast terug aan al die concerten, al die stoffenspektakels en boekenmarkten en andere evenementen die hier zijn gehouden. Voorbij… De hal voldoet niet meer aan de eisen van de tijd en wordt gewoon afgebroken. Na die mededeling kocht ik gauw nog even een lapje (wat ik helemaal niet nodig had), maar gewoon voor het idee. Het laatste lapje daar gekocht.

Weer thuis wou ik gelijk wel wat van dat lapje naaien, maar ach, je weet hoe dat gaat. Eerst eten koken en andere dingen. Het lapje zal wel op de bekende stapel komen….
Om in de weemoed-sfeer te blijven heb ik twee oude boeken hierbij: Sewing made easy en Sewing simplified. Deze boeken zijn van het begin van de vijftiger jaren. Een mooie foto voorop van een meisje wat vol belangstelling kijkt naar wat haar moeder aan het doen is. De gouden jaren van het naaien waren aangebroken: er was na de oorlog weer stof te koop! En het aanbod nam in elk decennium toe, en nu in onze tijd worden er zelfs complete hallen mee gevuld. Wat hebben we het goed, wat betreft ons stoffenaanbod. Helemaal leuk om tussen het stoffen-publiek ook weer jonge vrouwen te zien lopen, maar deze Engelse boeken zullen wel meer wat voor nostalgie-boeken-verzamelaars zijn. Er staan werkelijk prachtige plaatjes en tekeningen in.