Stoffenwinkels in Staphorst

De snelweg richting het noorden van het land snijdt een langgerekt dorp dwars doormidden. Aan de ene kant Staphorst, aan de andere kant Rouveen. Meestal is er geen tijd om die snelweg af te gaan en een kijkje te nemen, maar vandaag een keertje wel. Na een week bloggen over streekdracht, vond ik dit wel een leuke afsluiting. Ik had een uur de tijd om beide stoffenwinkels te bezoeken: Stegeman in Rouveen en Vloedgraven in Staphorst. Vlak voor we stopten voor de eerste winkel zag ik een vrouw over haar erf lopen, op weg naar een tafeltje aan de straat. Ze legde rabarber en radijsjes neer. Gauw gestopt en gekocht. Dat kàn dus nog: verse groente kopen van een vrouw in streekdracht. Op de Staphorster dagen zijn er nog veel meer mensen in de traditionele dracht te zien, en daar zijn de bovenste foto’s van, die ik naast de groente legde. Maar op een gewone dag als vandaag, kun je dus ook zomaar nog even zo’n ontmoeting hebben. “Ik heb ze nèt geoogst”, zei ze.

In de winkels was het: genieten! Al dat prachtige en kleurrijke band is hier nog gewoon te koop.

In de begintijd van m’n blog vond ik het leuk om kleine tasjes te maken van oude Staphorster stof. Ik heb er nu nog precies één. Vandaag kocht ik wat kleine stofjes bij. Misschien dat ik nog weer eens wat tasjes ga maken.
In één van de winkels zag ik een leuke toepassing voor restjes van dat mooie lint: naai er een achterkantje aan en je hebt een originele pennenhouder.
Ook weer een exemplaar van het boekje Volksschilderkunst gevonden, wat voor de helft gaat over de Staphorster stiptechniek.

Er is in Staphorst nog best veel oud goed te koop. Kraplappen, halsdoeken, schorten, mooie donkerblauwe plooirokken of mutsjes met stipwerk: liefhebbers kunnen dat daar nog vinden. Ik kocht een kraplap die ik zelf mooi vind, maar toch ook speciaal weer voor m’n shop. Zo authentiek en fleurig: die wil ik hier wel graag laten zien!