Vier dagen waren we in Limburg, en na thuiskomst blogde ik nog vier dagen over ons verblijf en onze wandelingen.
Ik kreeg er geen genoeg van om buiten te zijn. Overdag overvloedige zonneschijn, en ’s avonds nog een paar keer naar buiten om naar de maan en sterren te kijken.
Misschien kreeg ik er ook niet zo gauw genoeg van om erover te bloggen en wat foto’s te laten zien. Voor mij is foto’s maken altijd een manier om een mooi moment of een bijzonder plekje nòg meer te beleven. Ik ben dan heel erg ‘in the moment’.
Aan het eind van de dag, als de zon snel begon te zakken en de huisjes al in de schaduw kwamen, ging ik nog even naar het achterliggende land.
En daar was dan weer een nieuwe kleine verrukking, zoals het eerste bloeiende klein Hoefblad, wat bijna net zo leuk is als het eerste bloeiende Speenkruid.
Het waren stralende dagen (waar je niet zo gauw genoeg van krijgt….)
(Vanuit handwerk-oogpunt: ik wilde een tijdje geleden ook eens wat hexagonnetjes uitproberen, maar dáár kreeg ik al wel gauw genoeg van, dat duurde me te lang en het bleef bij een paar bloemetjes)
2 gedachten over “Stralende dagen in Limburg”
Wat leuk om al die mooie handwerken in de buitenlucht te zien. En een vakantiehuisje zo mooi inrichten met eigen spulletjes, daar zou ik nou nooit aan denken.
Bedankt voor je reactie. Een gehaakte of gebreide deken over de bank is denk ik wel iets meer voor de hand liggend om een huisje ‘eigen’ te laten voelen, maar een paar quiltjes ophangen is ook erg leuk. Het kan natuurlijk lang niet overal, maar soms wel en dan kan ik daar zelf erg van genieten. Juist omdat ik dan iets kan ophangen wat thuis helemaal niet tot z’n recht komt maar op zo’n plekje wel. Dat maakt het extra leuk.