Die groene stof herkende ik gelijk toen we de lappen van m’n moeder moesten opruimen. Daar had ik vroeger een rokje van. Ik was een jaar of acht en dol op dat rokje. Veel gedragen. Wist niet dat er nog meer stof van was. Was al geknipt voor iets. Ik nam het mee. Niet om er nog een ’top’ van te maken, maar juist een àchterkant. Vandaag was ik bezig met een stripes-kussentje en daar kon ik die felgroene achterkant wel bij gebruiken.
Die aan elkaar genaaide strookjes liggen er al sinds oktober 2012, zag ik toen ik de achterkant bekeek. In die tijd was ik ook al in het voorjaar dòl op die frisse groene kleuren. Komt vast door dat appelgroene rokje van vroeger. Heeft me beïnvloed.
En kennelijk heb ik die groen-liefde doorgegeven aan m’n kinderen, want m’n dochter stuurde vanmiddag deze foto. Fris beukeblad, nèt uit de knop:
Terug naar het kussen. Althans, het moet een kussen wòrden. Twee zelfs:
Maar ik heb nu geen vulling meer, dus ik moet eerst een ander kussen leeghalen of gewoon wachten.
Vanmiddag maakte ik een klein fietstochtje naar dit vennetje. Genieten van het prille jonge groen! Elk voorjaar ben ik dòl op al die groen- en geelschakeringen! En dan wil ik het vastleggen in lapjes.