In deze mand zag je vorige week een borduurwerkje waar ik net wat aan had veranderd. Soms koop ik iets maar ben er dan niet helemaal tevreden over. De placemat met de blauwe geregen rand kocht ik bij een stand van het Rode Kruis, waar vaak mooi handwerk is te vinden. Mijn ‘ontevredenheid’ lag meer in de afwerking: die was niet symmetrisch. De afstand tussen de rand en het einde van de placemat was erg ongelijk, dus dat wilde ik veranderen. Maar die symmetrie-behoefte voer ik niet altijd door. Op deze foto legde ik een oud borduurwerkje wat hetzelfde euvel heeft: de afwerking is nogal ongelijk! Maar hier laat ik het zitten, want het past bij de authenticiteit van een oud handwerkje. Toch vraag ik me wel af hoe dat nou ooit gekomen is: zagen ze dat zelf niet of vonden ze het niet zo’n probleem? Hebben jullie dat ook, die behoefte aan symmetrie?