Tapijt met middeleeuwse Gotische iconografie

Deventer was in de Middeleeuwen een belangrijke hanzestrad èn kerkelijk centrum. Daar zijn allerlei afbeeldingen van, zoals plattegronden van bovenaf, waarop de stadsmuren, de IJssel en herkenbare huizen en torens te zien zijn. Zo’n afbeelding is later ook verwerkt in het midden van een uniek en zeer groot kleed, wat op Open Monumentendag te zien was. Jarenlang had het op zolder gelezen, maar voor deze gelegenheid werd het uitgerold in de Broederenkerk in Deventer, die de eigenaar is van dit oude kleed. Het heeft vroeger ook op deze plaats gelegen, maar werd in de zeventiger jaren afgedankt. Bijna was het in een container afgevoerd, tot een oplettende voorbijganger zich afvroeg of dat wel een goed idee was. Daarna werd het op de zolder van de kerk gelegd, en nu is de vraag: wat moet er verder mee? Restaureren zou 20.000 euro kosten….

Op zich is het een herkenbare afweging voor beheerders van kerkelijke goederen. De samensteller van de tentoonstelling die ik bezocht, vertelde me er wat over, en ik help graag mee met een blogje. Hoe meer bekendheid, hoe meer waardering. En hopelijk dan ook: hoe meer bereidheid om deze dingen misschien tòch te bewaren.
Nog wat informatie: Dit handgeborduurde koortapijt in middeleeuwse Gotische vormentaal was bedoeld voor het priesterkoor, tussen altaar en communiebank. Liturgisch gezien is dat de belangrijkste ruimte in de kerk. Het tapijt is vijf bij zeven meter en aan het eind van de 19e eeuw geschonken door de architect die in die tijd de restauratie van de kerk begeleidde. Er werden in die tijd meerdere van zulke grote kerk-tapijten gemaakt in Nederland en Duitsland, maar de meeste zijn in de loop der tijd verdwenen. Deze dus (nog) niet.

Het was dus een unieke gelegenheid om dit tapijt te zien en er foto’s van te kunnen maken. Ik vond het mooi om de overeenkomsten te zien tussen tapijt en tegelvloer. Dat zou ook mijn advies zijn aan de beheerders van deze kerk: maak er flink wat foto’s van,en bied die aan aan de juiste instanties. Dan blijft in ieder geval nog het idee bewaard van hoe men vroeger deze iconografie heeft verwerkt in harde èn zachte materialen. Of zouden ze het tapijt alweer hebben opgerold en naar zolder gebracht?