Tapisserie vrouw met kind
Van beroemde schilderijen werden borduurpatronen gemaakt, en die werden vaak ook afgedrukt op stramien. Zo kon je vrij eenvoudig zelf een voorstelling van een mooi schilderij voor in je kamer realiseren.
Maar als zo’n borduurwerk dan een tijdje ergens had gehangen – meestal ook nog mooi ingelijst – dan kwam er natuurlijk ook weer eens een moment waarop men erop was uitgekeken. Of erfgenamen zagen er niks in. Het geborduurde schilderij moest weg, maar dat ging soms gepaard met wat vreemde overwegingen. “Laat ik eens zien wat er gebeurt als ik het geborduurde gedeelte losknip van de overgebleven rand.” Dan krijg je dus dit: een oud tapisserie-borduurwerk maar zonder rand. Hierdoor is het lastiger om het borduurwerk netjes ergens anders op te naaien of in te verwerken. Maar een creatief iemand weet daar wel raad mee: met een mooie zwarte zigzag krijg je dit borduurwerk wel weer ergens in vastgemaakt.
Door het verdwijnen van de oorspronkelijke rand is nu ook niet meer te lezen van wie het oorspronkelijke schilderij was. Meestal werd dat wel vermeld. Nu is het gokken, en wie weet heeft wel iemand zin om even mee te zoeken. Vermeer?
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
6 gedachten over “Tapisserie vrouw met kind”
Hallo Margriet,
Na even gegoogled te hebben kwam ik op een schilderij van Pieter de Hooch, genaamd “een vrouw met een kind in een kelderkamer”. Het is geschilderd tussen ca. 1656 – ca.1660.
Overigens een schattig schilderij en erg mooi geborduurd.
Groetjes,
Jeannette
Hallo Jeannette,
Bedankt voor je zoekwerk. Nu herinner ik het me ook weer, want ik was het eigenlijk al wel eens vaker tegengekomen.
Ik heb de tekst in het blogje laten staan, maar de titel wel veranderd, voor het geval iemand hier nog eens op googelt.
Hallo Margriet. Ik kon het niet vinden bij de Johannes Vermeer schilderijen en ik lees nu dat Jeanette het al heeft gevonden. Leuk hoor! Het roept toch weer herinneringen bij me op. Bij ons thuis hing ook een johannes Vermeer geborduurd door mijn moeder. Het melkmeisje. En mijn vader had er toen een kruislijst voor gemaakt. Ik heb er zelf ook ooit eens zo’n schilderij geborduurd, maar dat was een meisjeshoofd. Ik weet ook niet of dat van een schilder was. Ik vond het toen gewoon erg mooi. Ook daar zit een lijst van mijn vader omheen. Deze heb ik nog. Later heeft mijn moeder de Vermeers eruit gehaald en eigen borduurwerk in de lijsten teruggedaan. Bij het opruimen van het huis heb ik ze meegenomen. Ik kon ze gewoon niet wegdoen. En eigenlijk zijn ze best wel leuk, alleen past het niet in ons interieur.
Ik zal de foto’s sturen 🙂
Hallo Petra,
Dus jij hebt goede herinneringen aan zulke tapisserie-borduurwerken: leuk hoor! Vooral als je moeder het heeft geborduurd. En dat was natuurlijk heel inspirerend voor jou om zelf ook een keer zo’n borduurwerk te maken. Inmiddels stuurde je me de foto’s en dat vond ik leuk om te zien.
Ik kan me helemaal voorstellen dat je ze niet weg kon doen, en ik neem aan dat je blij bent dat je dat ook niet hebt gedaan. Vooral het Melkmeisje is nu zò in de mode, in allerlei verschillende reprodukties en uitvoeringen, en dan is het natuurlijk heel fijn dat jij dat ene oude eigen tapisserie van je moeder nog hebt.
Het meest worden deze borduurwerken tegenwoordig verwerkt als tas. Ik heb hele leuke exemplaren gezien. Ik denk dat iemand die geïnteresseerd is er nog best wel wat mee kan doen.
Hoi Annelies, ja, als tas komt dit beslist goed uit! En als het niet opnieuw ingelijst hoeft te worden maakt het minder uit dat de rand eraf is.