Vroeger zongen we een liedje over ‘verre landen’ en ‘verre stranden’ en ik denk dat dat liedje flink bij mij heeft doorgewerkt, want ik hou nog steeds van handwerk wat van ‘ver-weg’ komt. Deze tas met gestileerde vogels komt misschien wel uit Peru en is waarschijnlijk als toeristentas meegekomen naar ons land. En nu nam ik hem mee naar ons strànd!
Hij hing even aan de muur van een Texels museum, wat het verhaal vertelt over hoe er vier eeuwen geleden al volop werd gevaren en gehandeld om overzeese goederen hier naar toe te halen. Daar komt volgende week nog een uitgebreid blogje over; deze foto is alvast een passend voorproefje.
Ik zocht deze tas uit om mee te nemen omdat ik aan het strand iets nodig heb waar ik heel snel iets in kan doen en uit kan halen. Ik moet heel snel m’n handschoenen uit kunnen doen om een foto te maken. Niet te lang, want anders bevriezen m’n vingers. Daarom heb ik dan een tas nodig met een open bovenkant, geen kleppen of ritsen. Deze tas was ideaal! Een echte wintertas, uit een ver land.
En heel mooi op dit weidse strand!